استاد هادی سروش: نغمه های سوء نباید ما را از وادی عشقِ حسینی محروم کند

شفقنا- استاد حوزه تصریح کرد: بر نعمتِ عشق به امام حسین (ع) خدا را شکرگزار باشیم و تلاش های دشمن اعم از لاییک ها و وهابی ها را که در فضای حقیقی و مجازی که دست به دست هم داده اند تا ما را از آن حضرت جدا کنند، ناکام بگذاریم.

به گزارش شفقنا، حجت الاسلام و المسلمین سروش در جمع عزاداران روز اربعین سالار شهیدان گفت: خصوصیت اسلام این است که دین محبت است و خصوصیت مکتب تشیع در عشق است و آنان که گفتد دین اسلام سراسر مبارزه است خواسته یا ناخواسته گرفتار تحریفات نسبت به اسلام و دین شدند چون اگر اسلام دین جنگ بود محور موفقیت اسلام و پیامبرش در آیات متعددی به نام محبت رقم نمی خورد و در روایات؛ اسلام به “هل الدین الا الحب” معرفی نمی شد.

نمودهای محبت و عشق در میان چهره های صدراسلام

استاد سروش گفت: در طول تاریخ اسلام، نامی ترین شخصیت ها؛ چهره هایی است که عشق به پیامبر و اهل بیت داشتند، مانند؛ سلمان، ابوذر، میثم، مالک اشتر و.. همه اینان خصوصیتشان در عشق است، عشق به خدا و اهل بیت، پس این مکتب عشق است. در راه و رسم عاشقی؛ حساب امام حسین (ع) و اصحابش متفاوت است! آیا حادثه ای در دنیا هست که دنیا را تکان دهد که از همه جا و از همه راه ها می آیندبه سمت کربلا تا آیت عشق را نشان دهند.

نقطه محبت و عشق در رابطه با امام حسین از زبان رسول الله و امیرالمومنین

استاد حوزه گفت: اینها همه مبتنی بر معرفی امیرالمومنین (ع) از امام حسین(ع) و اصحابش است که سال ها قبل از حادثه کربلا در زمانی که رهسپار مسیر صفین بود از کربلا که عبور کرد، ایشان ایستاد و امیرالمؤمنین با احترام از مرکب پایین آمد و به یک نقطه هایی اشاره می‌کند و نگاه های معنادار و در عین حال پر تأسف می‌ خورد و مدام می‌گوید؛ “هاهنا ، هاهنا .. یعنی؛ اینجا ، اینجا ، اینجا ..”! رفتار امیرالمؤمنین شگفت آور بود تا بالاخره موضوع را سوال کردند و امام علی (ع) فرمود : “هاهنا مناخ رکاب و مصارع عشاق ؛ اینجا یک سوارانی به زمین می افتند ، و جایگاهی است که پهلوانان و توانمندانی که قدرت از عشق گرفتند پرواز می کنند”.
قبل از امیرالمؤمنین، پیامبرخدا (ص) فرزندش امام حسین را به عنوان یک مرکز حرارت در دلهای مومان معرفی نمود و فرمود : “ان للحسین حرارةفی قلوب المومنین لن تبرد ابدا”

امتیاز منحصرِ امام حسین و اصحابش

سروش در ادامه گفت: طبق نقل صدوق در امالی از امام صادق (ع)؛ “امام حسین (ع) به امتیازی دست پیدا کرد که هیچ یک از مخلوقین بدان نرسید، ان للحسین درجة لاینالها احد من المخلوقین. آیا این امتیاز غیر از سخن امیرالمومنین است که او را به “مصارع عشاق” معرفی نمود؟ همان امتیازی کا برای اصحاب و خانواده امام حسین (ع) نیز قرار دارد. چون آنان هم در “راه و رسم عاشقی” کوی سبقت را از دیگران ربودند.

در زیارتی که امام صادق (ع) در برابر مرقد امام حسین و اصحابش دارد به نقل ابوحمزه ثمالی، چنین فرمود: شما ربانیون هستید که؛ “انتم خاصة الله اختصکم الله ؛ شما انسان های ویژه این عالم هستید.”

ممکن است هجمه‌های به دین و این محبت و معرفت بشود تا این معرفت و عشق را ما بگیرند و چه بسا بی تاثیر هم نباشد، اما ما لحظه ای نباید از این معرفت و محبت غفلت کنیم. همانطوریکه حساب امام حسین و اصحابش طبق فرمايش امیر المؤمنین؛ عشق است و عشق، ما هم حسابمان عشق باشد و بس.

ارادت ویژه اهلبیت به امام حسین

سروش تصریح کرد؛ در میان ائمه عصمت (ع) ارادت به امام حسین (ع) شگفت آور است؛ کامل الزیارات نقل میکند؛ یک نفر از کوفه به مدینه آمد و خدمت امام ششم رسید و عرض کرد مشقتی را متحمل شدم تا خدمتتان رسیده عرض ارادت و و لایت بکنم. امام صادق فرمود: در مجاور شهر شما (شهر او کوفه بوده و مجاور آن یعنی کربلا ) یک قبری است که از آن امام توست و حق او ، از حق من که امام زنده و امام زمان هستم بالاتر است و آنجا را زیارت کن؛ “فهلا اتیت من کان اعظم حقا علیک منیّ” ! و آن قبر حضرت اباعبدالله (ع) است.

عشق حقیقی از نگاه عارف و حکیم

سروش گفت؛ درباره عشق دو سخن از دو چهره شاخص این معارف بگویم، یکی از جناب بوعلی سینا و سخن دیگر از عارف بزرگ حاج ملا هادی سبزواری ؛ اما سخن با ارزش شیخ الرئیس بوعلی سینا این است که در نمط نُهم از کتاب الاشارات که در حالات عارفان نوشته، میگوید؛ خودتان را به غیر از عشق واقعی مشغول نکنید که عشق اگر حقیقی نباشد و احساساتی باشد هیچ واقعیتی ندارد ؛ “کلها هی خیالات” و عشق حقیقی در نقطه ای پیدا میشود که آنجا؛ معشوق واقعی باشد.
حکیم و عارف حاج ملا هادی سبزواری در کتاب شرح اسماء حسنی ؛ در ذیل این بند از دعای جوشن کبیر؛ “یا من به یفتخر المحبوبون” در مورد تمایز عشق حقیقی از عشق احساسی و یا به تعبیر دیگر عشق حیوانی می گوید؛ عشقی که واقعی نباشد و خیالی باشد هیچ گاه برای عاشق فخرآور نیست و از عشق خود خجالت می کشد.
حکیم سبزواری می گوید پس معلوم می‌شود آنها که عشق به غیر خدا دارند افتخاری ندارند و افتخار از آن عاشقان خداست.

دعوت به وادیِ پر خبر عشق به اباعبدالله هستیم

وی گفت: همه ما و شما و همه عالم دعوت به عشق امام حسین شده اند. طبق نقل ابن قولویه در کامل الزیارات، این سخن امام صادق (ع) و هر زائر آن حضرت است که می گوید: “الهم حبب إلیّ مشاهدهم و شهادتهم حتی تلحقنی بهم و تجلعنی لهم فَرَطا … ؛ خدایا دل من را عاشق حرم حسین کن و مرا به حضورش نائل فرما ، خدایا مرا سعادت بده به او ملحق شوم و خادم او باشم” آیا این عبارات در زیارت امام حسین (ع) است ، معنایی غیر از عشق دارد؟!

برکات حضور در وادی عشقِ حسین

سروش در پایان به برکات ارتباط عاشقانه با امام حسین (ع) پرداخت و گفت؛ آنها که وارد در عرصه عشق به امام حسین (ع) می‌شوند حال خاصی دارند که تمام آنچه میگویم در کتاب معتبر کامل الزیارات مندرج است. اولا؛ در حرم حسینی، پای درد شما و ما می‌نشینند. آنجا خانه ای ملکوتی است که معشوق با یک محبتی سخن ما و غم های ما را گوش می‌دهد؛ “کل مکروب نفّس الله کربته”.

ثانیا؛ در وادی ملکوتی و حرم حسینی به ما توان پرواز می‌دهند و رحمت و تجلی خدا آماده بندگان و زائران است؛ “ان الله یتجلی لزوار الحسین”. نتیجه این تجلی است که علامه طباطبایی درست میکند چون وقتی از ایشان پرسیدند کلید راهیابی شما چه بوده؟ گفت: از کنار حرم سید الشهداء به فیوضات رسیدم.

و سوم اینکه آنانی که قدم در وادی عشق به امام حسین می گذارند و از هرچه با امام حسین(ع) سنخیت ندارد دست می کشند و با معرفت وارد به زیارت آن حضرت می شوند، به تعبیر امام صادق(ع) در جمعی قرار می گیرند و دیده می شوند که در آن جمع پیامبر و علی و فاطمه (علیهم السلام) حضور دارند.

بر نعمتِ عشق به امام حسین (ع) خدا را شکرگزار باشیم و تلاش های دشمن اعم از لاییک ها و وهابی ها که در فضای حقیقی و مجازی که دست به دست هم دادند تا ما را از آن حضرت جدا کنند، ناکام بگذاریم.