شفقنا_ جمهوری اسلامی نوشت: در مواردی ماموریت‌هائی به نیروی انتظامی واگذار می‌شود که ممکن است با وظایف ذاتی این نیرو همخوانی نداشته باشند. همین همخوانی نداشتن چه بسا موجب بروز اشتباهات و خطاهائی شود که این نیرو را زیر سوال ببرد.

به گزارش شفقنا، روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان”برای حافظان امنیت و نظم” نوشت: از فرصت هفته نیروی انتظامی می‌توان برای تاکید بر چند واقعیت استفاده کرد که به دلیل بعضی ملاحظات ناگفته می‌مانند. این روزها مسائل مهم لبنان و غزه و شرارت‌های رژیم صهیونیستی تمام ذهن‌ها را به خود جلب کرده‌اند و در ایامی که باید به کارنامه نیروی انتظامی توجه خاص شود، این موضوع مورد غفلت قرار گرفته است.

1- همانطور که هیچیک از ما انسان‌ها بدون اشتباه و خطا نیستیم، دستگاه‌ها و مجموعه‌ها به ویژه آنها که مسئولیت‌هائی در حکمرانی برعهده دارند نیز نمی‌توانند بدون اشتباه و خطا باشند. دستگاه‌ها و مجموعه‌ها از انسان‌ها تشکیل شده‌اند و اشتباه برای انسان‌ها امری طبیعی است ولی نه در مورد تک‌ تک انسان‌ها و نه درباره دستگاه‌ها و مجموعه‌ها نباید براساس اشتباهات و خطاها قضاوت کرد. قضاوت منصفانه، واقع‌بینانه و قابل اتکا آنست که براساس جمع‌بندی عملکردها و در نظر گرفتن تمام برگ‌های کارنامه افراد و مجموعه‌ها و دستگاه‌ها صورت گرفته باشد.

2- نیروی انتظامی را نمی‌توان بدون اشتباه و خطا و یا حتی قصور و تقصیر دانست ولی درصد این موارد منفی در کارنامه این نیرو قطعاً در مقایسه با خدمات آن ناچیز است. تامین امنیت، برقرار کردن نظم، جلوگیری از تخلفات، انجام ماموریت‌های فداکارانه، جمع‌آوری اطلاعات برای کشف جرائم و شناسائی مجرمان و… خدمات مهمی هستند که همه روزه توسط نیروی انتظامی جریان دارند و ما معمولاً به آنها توجهی نداریم. درست است که اینها وظایف ذاتی نیروی انتظامی هستند ولی به یاد داشته باشیم کارهای دشواری هستند که معمولاً با خطرهای غیرمعمول همراهند و با وظایف سایر دستگاه‌ها تفاوت دارند. به همین دلیل است که باید برای نیروی انتظامی جایگاه و احترام خاصی قائل باشیم و تمام این خدمات را به عنوان معیارهای تعیین‌کننده در قضاوت مربوط به این نیرو در نظر بگیریم.

3- در مواردی ماموریت‌هائی به نیروی انتظامی واگذار می‌شود که ممکن است با وظایف ذاتی این نیرو همخوانی نداشته باشند. همین همخوانی نداشتن چه بسا موجب بروز اشتباهات و خطاهائی شود که این نیرو را زیر سوال ببرد. در این قبیل موارد باید ایراد و اعتراض را متوجه دستگاه‌ها یا افرادی دانست که ماموریت‌های نامتجانس به نیروی انتظامی واگذار کرده‌اند. این، نوعی ظلم به مجموعه‌ایست که برخلاف اقتضای وظایف ذاتی، ماموریت‌هائی به آن تحمیل می‌شود و بعد از آنکه به خاطر چنین تحمیل‌هائی دچار مشکل می‌گردد، کسی حاضر نیست از آن حمایت کند.

4- بسیاری از مردم اطلاعات درستی از مشکلات نیروی انتظامی به ویژه در زمینه تامین نیازمندی‌های ضروری افرادی که در این مجموعه و در رده‌های میدانی مشغول خدمت هستند ندارند. این افراد و حتی در موارد زیادی پاسگاه‌های بسیار حساس نیروی انتظامی که وظیفه حفاظت از جان و مال مردم را برعهده دارند از حداقل امکانات و تجهیزات محرومند. آنها این محرومیت‌ها را تحمل می‌کنند و ماموریت‌های محوله را به انجام می‌رسانند. این فداکاری‌ها را باید برگ‌های زرینی در کارنامه نیروی انتظامی دانست که در ارزیابی عملکرد این نیرو و قضاوت درباره آن، بخشی از معیارها محسوب می‌شوند.

5- به شهادت رسیدن پیاپی افسران و درجه‌داران نیروی انتظامی در نقاط مختلف کشور به ویژه در استان سیستان و بلوچستان را باید یکی از مهم‌ترین نشانه‌های نقش داشتن این نیرو در تامین امنیت کشور و خدمت موثر به مردم دانست. دشمن که این نیرو را هدف قرار می‌دهد، از نقش موثرش در ایجاد نظم و امنیت در جامعه و مقابله با اشرار و عناصر خائن به کشور و ملت آگاه است و درست به دلیل همین نقش موثر و مهم است که نمی‌خواهد این نیروهای خدوم به وظایفشان عمل کنند.

6- شاید از تمام این موارد مهم‌تر، جنگ روانی دشمنان امنیت کشور علیه حافظان امنیت و آرامش و نظم باشد. آنها موفقیت خود را در بی‌نظمی و عدم امنیت جامعه جستجو می‌کنند و به همین دلیل نیروی انتظامی را آماج حملات خود قرار می‌دهند.
هوشیاری مردم در برابر توطئه‌ها از یکطرف و تلاش مسئولان نیروی انتظامی برای از بین بردن اشتباهات از طرف دیگر، عواملی هستند که می‌توانند به استحکام هرچه بیشتر این نیرو و موفقیت آن کمک نماید.