به گزارش تجارت نیوز،
بیشتر از 12 سال است که مساله واقعی شدن تعرفه‌های پزشکی یکی از ابرچالش‌های وزارت بهداشت و درمان به شمار می‌رود. وقتی دولت‌ها به هر نحوی از تصویب یک تعرفه واقعی شانه خالی می‌کنند در نهایت بیش از همه بیمارانی ضرر می‌بینند که نیازمند خدمات بهداشتی و درمانی‌اند.
همین بی‌توجهی به مساله تعرفه‌ها به گفته بسیاری از کارشناسان حوزه بهداشت و درمان، باعث شده تعداد زیادی از پزشکان عطای این کار را به لقایش ببخشند و در مشاغل دیگری مشغول کار شوند تا بتوانند هزینه‌های زندگی‌شان را تامین کنند.
وقتی یک پزشک در وضعیت کنونی که تورم در کشور روزانه شدت می‌یابد بخواهد مطبی دایر کند، هزینه‌هایش خیلی بیشتر از درآمدی می‌شود که قرار است از طریق تعرفه‌های تعیین‌شده کسب کند.
از سوی دیگر این واقعی نبودن تعرفه‌ها به ضرر بیمارستان‌ها نیز تمام می‌شود. به گفته بسیاری از پزشکان، از آنجا که بیمارستان‌ها حتی اگر دولتی باشند مجبورند هزینه‌های جاری خود را تامین کنند، تعرفه‌های پایین باعث می‌شود شرایط و کیفیت خدمات در این بیمارستان‌ها نیز روزبه‌روز کاهش یابد.
از سوی دیگر مشکل در بیمارستان‌های دولتی که هیچ بودجه‌ای ندارند دوچندان می‌شود چراکه با توجه به افزایش هزینه‌های درمان و نگهداری و مراقبت از بیماران، دریافت تعرفه‌هایی که هیچ همخوانی‌ای با هزینه‌ها ندارند این بیمارستان‌ها را نیز به ورطه ورشکستگی می‌کشاند.
تعرفه‌ها، سیکل معیوب حوزه بهداشت و درمان
ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه دولت به‌خوبی بر این موضوع که تعرفه‌ها واقعی نیستند و نمی‌توانند هزینه‌ها را جبران کنند واقف است اما مساله اینجاست که این سیکل معیوب سال‌هاست در حوزه بهداشت و درمان ادامه دارد و هیچ اراده‌ای هم برای رفع آن تا امروز وجود نداشته است.»
او می‌افزاید: «هر سال جامعه پزشکان و سازمان نظام پزشکی و دیگر دست‌اندرکاران حوزه بهداشت و درمان با توجه به میزان تورم مبلغی را به عنوان تعرفه به دولت پیشنهاد می‌دهند اما در نهایت دولت همان مبلغی را که دلش می‌خواهد به تصویب می‌رساند و به همین خاطر مشکلات این حوزه به کلافی سردرگم تبدیل شده است.»
خسرونیا توضیح می‌دهد: «به بیان ساده‌تر، اگر بخواهیم مقایسه‌ای بین تعرفه‌ها و میزان افزایش تورم انجام دهیم، باید بگوییم اگر تورم در کشور هزار برابر شده باشد تعرفه‌ها تنها 100 برابر شده است و این یعنی ناهمخوانی بین درآمد و هزینه که اولین ضرر آن متوجه بیماران می‌شود. چون هم خدمات باکیفیت دریافت نمی‌کنند و هم در بیمارستان‌ها به همین دلایل با فرسودگی تجهیزات مواجه هستیم که آن هم کیفیت خدمات ارائه‌شده به بیماران را تا حد چشمگیری پایان می‌آورد.»
بهداشت و درمان اولویت دولت‌ها نیست
رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی در ادامه به بودجه‌بندی دولت و توجهی که به بخش بهداشت و درمان دارد اشاره می‌کند و می‌گوید: «بهداشت و درمان هیچ‌گاه اولویت دولت‌ها در ایران نبوده است. برخلاف بسیاری از کشورهای جهان که آموزش و پرورش، بهداشت و درمان و نیروهای نظامی اولویت‌های اول تا سوم بودجه هر کشور را تشکیل می‌دهند، این مساله در کشور ما اصلاً رعایت نمی‌شود.»
خسرونیا ادامه می‌دهد: «شما به خدمات دیگری که افراد ارائه می‌دهند نگاه کنید. یک تعمیرکار وقتی تنها برای عیب‌یابی دستگاه یا بخشی از خانه شما مراجعه می‌کند حق ویزیتی که دریافت می‌کند بیش از یک میلیون تومان است اما تعرفه یک دکتر متخصص از سوی وزارت بهداشت و درمان 150 هزار تومان تعیین می‌شود؛ چه کسی جوابگوی این میزان تبعیض و بی‌توجهی است؟»
او درباره تاثیر این روند بر خروج پزشکان از چرخه طبابت توضیح می‌دهد: «قطعاً وقتی پزشک نتواند از طریق طبابت هزینه‌های زندگی و معیشت خود را تامین کند به کارهای دیگری روی می‌آورد. برخی ترجیح می‌دهند در مشاغل دیگر دست‌به‌کار شوند و برخی دیگر که البته تعدادشان اندک است ممکن است برای اینکه بتوانند دخل و خرج خود را متعادل کنند از راه‌های غیراصولی که باز هم به بیماران فشار می‌آورد این کار را انجام بدهند.»
این پزشک متخصص در آخر می‌گوید: «پدیده زیرمیزی که الان سال‌هاست ما با آن مواجه هستیم در راستای همین مساله و واقعی نبودن تعرفه‌ها به وجود آمده است. مساله اینجاست که دولتمردان فکر می‌کنند پزشکان در جای دیگری زندگی می‌کنند و هزینه‌های زندگی‌شان بر اساس تورمی که در کشور حاکم است تامین نمی‌شود، ولی این کاملاً اشتباه است و همین باعث شده این چرخه معیوب ضربه‌های جبران‌ناپذیری به بهداشت و درمان کشور وارد کند.»
source