عقاب طاس افسانه‌ای که زنده ماند / داستان بازگشت حماسی از انقراض

بدن عقاب های طاس بالغ، چه نر و چه ماده، عمدتاً قهوه ای با سر، گردن و دم سفید برفی متمایز است. آنها زنبق زرد کم رنگ و پاها و منقار زرد دارند. پرندگان جوان قهوه‌ای خال‌دار با لکه‌های سفید هستند و تا سن 4 یا 5 سالگی پرهای مشخص کامل پرندگان بالغ را به دست نمی‌آورند. وزن عقاب های طاس از 6.5 تا 14 پوند (3 تا 6.5 کیلوگرم) با طول بال ها تا 8.5 فوت (2.6 متر) متغیر است. ماده ها عموماً بزرگتر از نرها هستند و طول بال آنها کمی بیشتر است. این گونه از شکارچیان  بزرگ و باشکوه می توانند تا 50 سال عمر کنند و صدای نسبتاً خشنی دارند.

پاهایی قدرتمند برای کشتن طعمه

عقاب های طاس به خوبی با سبک زندگی خود سازگار هستند. آنها دارای منقارهای نوک تیزند که برای دریدن و پاره کردن طعمه به قطعات به اندازه نیش طراحی شده است. آنها دارای پاهای قدرتمند مجهز به چنگال های بزرگی هستند که برای کشتن طعمه هایشان استفاده می شود. عقاب‌های طاس علوفه‌گران فرصت‌طلب هستند، اما ماهی را به عنوان غذای اصلی خود ترجیح می‌دهند و در تراکم‌های زیادی که ماهی‌ها فراوان هستند یافت می‌شوند. آنها همچنین پرندگان دریایی و اردک ها را می خورند یا در علفزارها و باتلاق ها برای پستانداران کوچک مانند خرگوش، سنجاب و سگ دشتی کمین می کنند. عقاب‌ها روی یک سکوی مورد علاقه منتظر می‌مانند تا ماهی‌ماهی با ماهی در چنگ‌هایش برای بچه‌های خود به لانه بازگردد و سپس شکارچی کوچک‌تر را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد تا اینکه مجبور شود طعمه‌اش را رها کند تا عقاب بتواند آن را بازیابی کند.

 نمایش های پروازی برای  جفت گیری

عقاب های طاس برای زندگی جفت گیری می کنند و پیوند جفت خود را از طریق نمایش های پروازی اغلب تماشایی تقویت می کنند. در زمستان، عقاب های طاس گاهی در گروه های بزرگ نزدیک به جایی که ماهی قزل آلا برای تخم ریزی می آیند جمع می شوند.

تولید مثل و توسعه

عقاب های طاس در طول فصل تولید مثل تبدیل به قلمرو می شوند. مبارزه با چنگال و دعوای چرخ دستی که آنها به آن معروف هستند یک مناقشه تهاجمی سرزمینی است، نه یک رفتار خواستگاری. قلمروهای آنها بر اساس موقعیت جغرافیایی بسیار متفاوت است و به نظر می رسد محدوده خانه ها همپوشانی دارند. محل های مناسب رویش معمولا درختان بزرگی در فاصله یک کیلومتری آب هستند و به نظر می رسد که مکان ها به دلیل ارتفاع، قطر و محافظت در برابر آب و هوای نامناسب و شکارچیان انتخاب می شوند. جفت‌گیری روی شاخه‌ها یا سایر نشیمنگاه‌های ایمن اتفاق می‌افتد و قبل از پمپاژ دم و نمایش بال زدن توسط نر انجام می‌شود. زمان فعالیت تولیدمثلی بر اساس آب و هوا و عرض جغرافیایی متفاوت است، اما معمولاً بین اکتبر و مه رخ می دهد. عقاب ها با چوب های بزرگ در نزدیکی آب در درختان بلند یا روی صخره ها لانه می سازند. لانه با شاخه ها، علف ها و سایر مواد نرم پوشیده شده است. از آنجایی که این لانه ها سال به سال مورد استفاده قرار می گیرند، ممکن است بسیار بزرگ شوند، تا 13 فوت (4 متر) ارتفاع و 10 فوت (3 متر) عرض. عقاب های طاس دو یا گهگاه سه تخم می گذارند که توسط والدین به نوبت به مدت 34 تا 36 روز انکوبه می شوند. بچه ها به مدت ده تا 12 هفته در لانه می مانند. بچه ها در ابتدا به شدت تحت مراقبت قرار می گیرند، اما بعداً به طور فزاینده ای تنها می مانند زیرا هر دو والدین به دنبال غذا هستند. در 6 هفتگی، جوانان به اندازه کافی بزرگ هستند که بتوانند پرواز کنند، با این حال یک دوره نسبتا طولانی نابالغی در پیش رو دارند. اگرچه هر دو والدین هفته های زیادی از بچه ها مراقبت می کنند، اما درصد بالایی از آنها در سال اول زندگی خود زنده نمی مانند. عقاب متوسط ​​در 5 سالگی به بلوغ جنسی می رسد. جالب است بدانید که حتی در منطقه ای از لانه های فراوان، بخش قابل توجهی از جمعیت بالغ ممکن است غیر پرورش دهنده باشند.