شفقنا- اسماعيل گراميمقدم، فعال سياسي اصلاحطلب در گفتوگو با «اعتماد» درباره برخي رويكردهاي پارادوكسيكال در مواضع طرف آمريكايي در خصوص غنيسازي ميگويد: «تا به امروز 4 دور مذاكرات سازنده و مثبت از هر دو طرف و خارج از آنچه در فضاي تبليغات، مخالفان توافق (اسراييل و ساير مخالفان) اعلام ميكنند، برگزار شده است. بالاخره دو طرف در هر مرحله از مذاكرات به تفاهمهايي دست پيدا كردهاند كه وارد دور بعدي شدهاند. در آستانه دور پنجم مذاكرات كه ويتكاف هم خبر آن را تاييد كرده، روشن است دو طرف به مراحل حساس و نهايي رسیدهاند. نبايد فراموش كرد، ترامپ به شدت از طرف دموكراتها، اسراييليها، نئوكانها و حتي برخي همحزبيهاي خود تحت فشار است كه به جاي مذاكره رويكردهاي تنشزا را انتخاب كند.
او ادامه می دهد: اين دسته از مخالفان معتقدند اگر جنگ مقدور نيست، ترامپ حداقل ممنوعيت غنيسازي توسط ايران را روي ميز مذاكرات قرار بدهد! در سخنرانيهاي ترامپ به صورت مكرر تكرار شده كه ايران نبايد به سلاح هستهاي دست پيدا كند. او اعلام كرده، اجازه نميدهد ايرانيها به سلاح هستهاي دست پيدا كنند و ترامپ هرگز اصل مساله ممنوعيت غنيسازي را مطرح نكرده است. از سوي ديگر بايد ديد قوانين بينالمللي و پروتكلهاي جهاني در اين زمينه چه ميگويد؟ ايران به صورت اختياري NPT را پذيرفته است. ايران حق دارد مانند بسياري از كشورها در حد مصرف فني و مهندسي و كشاورزي داشته باشد و هيچ كس هم نميتواند مخالفت كند. هيچ قانوني هم نميتواند كشورها را از يك چنين حقي محروم سازد.»
اين فعال سياسي اصلاحطلب يادآور ميشود: «اساسا طرح موضوع غنيسازي صفر درصدي بيمعناست. البته ممكن است امريكا بگويد در ميان بازرسان آژانس و نهادهاي بينالمللي، بازرسان امريكايي حضور داشته باشند. براي راستيآزمايي ايرادي ندارد و ممكن است ايران اين مساله را بپذيرد تا اعتماد طرف مقابل جلب شود. ايران بارها اعلام كرده به دنبال سلاح هستهاي نيست و حاضر است مطابق قانون در اين زمينه راستيآزمايي شود. امريكا بيش از 3 تريليون دلار قراردادهاي اقتصادي در خليجفارس بسته؛ طبيعي است كه امريكا با يك چنين قراردادهايي دست به اقدامات تنشزا و جنگ نميزند. معتقدم گزينه نظامي و تنش و جنگ فعلا رخت بربسته و تنها تهديد در دست امريكا، تحريمهاي ايران و مكانيسم ماشه از سوي اروپاييان است. توانمنديهاي نظامي كه در ايران وجود دارد، توان بازدارندگي كه در كشور وجود داشت، امريكاييها را به اين نتيجه رسانده كه كم هزينهترين و سريعترين راه، رسيدن به يك تفاهم است.»
گراميمقدم با اشاره به اينكه نهايتا ايران غنيسازي خود را در حد مصارف فني و مهندسي، پزشكي و كشاورزي انجام ميدهد، ميگويد: «از سوي ديگر امريكاييها هم تحريمها را برداشته و در حوزههاي اقتصادي ايران سرمايهگذاري ميكنند. اگر زمينه سرمايهگذاري امريكا در ايران فراهم شود، تضامين مناسبي براي پايداري توافق شكل ميگيرد. اينكه بخواهيم بگوييم ايران غنيسازي را كنار بگذارد، با قوانين بينالمللي و NPT هماهنگي ندارد و در صورت فشار امريكا اعتبار اين نهاد از ميان ميرود. NPT و مانند يك كنفدراسيون ورزشي است كه كشورهاي مختلف عضو آن ميشوند و حقوقي را كسب ميكنند. ايران حق دارد كه در چارچوب NPT غنيسازي صلحآميز داشته باشد. در غير این صورت معتقدم هيچ تفاهمي ميان ايران و امریکا منعقد نميشود. اساسا مردم ايران زير بار ظلم و ستم نرفته و حاضر نخواهند شد از حق قانوني خود بگذرند. با اصرار امريكا درخصوص به صفر رساندن غنيسازي ايران متحد شده و مشاركت مردم در حمايت از دولت افزايش مييابد.»
گراميمقدم در پايان تاكيد ميكند: «البته فكر نميكنم كار به چنين مرحلهاي برسد. ايران و امريكا به توافق ميرسند و زمينههاي لازم براي افتتاح كنسولگري و سفارتخانههاي دو كشور فراهم ميشود. يكي از الزامات سرمايهگذاري امريكا در ايران اين است كه روابط كنسولي و سياسي ميان دو كشور برگزار شود. طبيعي است كه امريكا با توجه به فشارهاي داخلي برخي موارد را مطرح كند، اما سياستهاي اعلامي تفاوت دارد . ترامپ قطعا ميداند كه خطوط قرمز ايران شامل چه مواردي است.»
source