هوش مصنوعی؛ کارمندان خیالی یا همکاران واقعی؟

به گزارش تجارت نیوز، هوش مصنوعی به اشکال مختلفی ظهور کرده است. به طور فزاینده‌ای، اما، این فناوری به گونه‌ای معرفی می‌شود که بیشتر شبیه یک همکار واقعی و کمتر شبیه به کدهای برنامه‌نویسی باشد. تعداد روزافزونی از استارتاپ‌ها با انسان‌سازی هوش مصنوعی سعی در ایجاد اعتماد سریع دارند و در عین حال تهدیدات آن برای مشاغل انسانی را نرم‌تر می‌کنند. این رویکرد، به نوعی غیرانسانی‌سازی نیز به شمار می‌آید و در حال تسریع است.

چرا این نوع معرفی به‌سرعت در حال گسترش است؟ در شرایط اقتصادی کنونی که هر استخدامی یک ریسک محسوب می‌شود، استارتاپ‌های بزرگ، به ویژه آن‌هایی که از شتاب‌دهنده معروف Y Combinator بیرون آمده‌اند، هوش مصنوعی را نه به عنوان نرم‌افزار بلکه به عنوان کارکنان معرفی می‌کنند. آنها در حال فروش جایگزین‌ها هستند: دستیاران هوش مصنوعی، برنامه‌نویسان هوش مصنوعی و کارمندان هوش مصنوعی. زبان به‌کاررفته به‌عمد طراحی شده تا مدیران استخدامی را که تحت فشار هستند جذب کند.

استارتاپ‌ها با نام‌های انسانی به بازار می‌آیند

برخی از استارتاپ‌ها حتی در این زمینه تلاشی برای ظرافت به خرج نمی‌دهند. به عنوان مثال، Atlog به‌تازگی یک «کارمند هوش مصنوعی برای فروشگاه‌های مبلمان» معرفی کرده است که همه چیز از پرداخت‌ها تا بازاریابی را مدیریت می‌کند. این شرکت با افتخار اعلام می‌کند که یک مدیر خوب اکنون می‌تواند ۲۰ فروشگاه را همزمان مدیریت کند. این موضوع به ‌وضوح نشان می‌دهد که نیازی به استخدام افراد بیشتر نیست- تنها کافی است سیستم برای شما مقیاس‌پذیر شود (سرنوشت ۱۹ مدیری که جایگزین می‌شوند، به طور ضمنی بیان نشده است).

استارتاپ‌های دیگر نیز از همین رویکرد استفاده می‌کنند. Anthropic پلتفرم خود را «کلود» نامیده است، زیرا این نام حس گرمی و اعتماد را به ارمغان می‌آورد و به‌نوعی همکار دوست‌داشتنی برای یک شبکه عصبی بی‌چهره و بی‌هویت است. این ترفند به‌وضوح از کتابچه راهنمای فین‌تک برداشت شده است، جایی که برنامه‌هایی مانند Dave ،Albert و Charlie با نام‌های قابل دسترس، انگیزه‌های معاملاتی خود را پنهان می‌کنند. وقتی صحبت از پول می‌شود، بهتر است به یک «دوست» اعتماد کنید.

تهدیدات شغلی و آینده نگران‌کننده

رویکرد کنونی به هوش مصنوعی به نقطه عطفی رسیده است. هر «کارمند هوش مصنوعی» جدید به طرز فزاینده‌ای غیرانسانی به نظر می‌رسد؛ هر «دون» جدید باعث می‌شود این سوال پیش آید که چه زمانی «دون‌های» واقعی دنیا در برابر این واقعیت که به ربات‌های جایگزین شغلی تبدیل می‌شوند، واکنش نشان خواهند داد.

هوش مصنوعی دیگر فقط یک کنجکاوی نیست. دامنه آن در حال گسترش است، حتی اگر تأثیرات آن هنوز مشخص نباشد. در نیمه ماه مه، ۱.۹ میلیون آمریکایی بیکار، کمک‌های بیکاری خود را دریافت می‌کردند که بالاترین رقم از سال ۲۰۲۱ محسوب می‌شود. بسیاری از این افراد کارگران حوزه فناوری بودند که اخراج شده‌اند. نشانه‌ها به طرز فزاینده‌ای در حال جمع شدن هستند.

زبان و نیروهای کار واقعی

برخی می‌توانند استدلال کنند که این موضوع با قطع اکسیژن فردی قابل مقایسه نیست، اما این تمثیل چندان هم دور از واقعیت نیست. خودکار کردن بیشتر افراد از چک‌های حقوقی پیامدهایی خواهد داشت، و وقتی اخراج‌ها افزایش یابند، برندسازی هوش مصنوعی به عنوان «همکار» به طرز فزاینده‌ای بی‌رحمانه به نظر خواهد رسید.

تغییر به سمت هوش مصنوعی در حال وقوع است، صرف نظر از اینکه چگونه بسته‌بندی شده باشد. اما شرکت‌ها در توصیف این ابزارها گزینه‌هایی دارند. IBM هرگز رایانه‌های اصلی خود را «همکاران دیجیتال» نخوانده است. رایانه‌های شخصی «دستیاران نرم‌افزاری» نبودند؛ بلکه ایستگاه‌های کاری و ابزارهای تولیدی بودند.

زبان هنوز هم مهم است. ابزارها باید قدرت‌بخش باشند. اما بیشتر و بیشتر شرکت‌ها در حال بازاریابی چیز کاملاً دیگری هستند و به نظر می‌رسد این یک اشتباه است. ما به «کارمندان» هوش مصنوعی بیشتری نیاز نداریم. بلکه به نرم‌افزاری نیاز داریم که پتانسیل انسان‌های واقعی را گسترش دهد و آنها را تولیدی‌تر، خلاق‌تر و رقابتی‌تر کند. بنابراین لطفاً از صحبت درباره کارگران خیالی دست بکشید. تنها چیزی که از شما خواسته می‌شود، نشان دادن ابزارهایی است که به مدیران بزرگ کمک می‌کند کسب‌وکارهای پیچیده را مدیریت کنند و به افراد کمک کند تا تأثیر بیشتری بگذارند.