شفقنا- نویسنده کتاب «معرفی و بررسی اعتبار ادعیه عرفه» معتقد است: در روز عرفه می توان از ادعیه دیگری که از ائمه معصومین برای این روز رسیده است هم استفاده کرد و دعای روز عرفه منحصر به دعای معروف منسوب به امام حسین (ع) نیست.
آقای مهدی بوغیری در گفت وگو با شفقنا بیان داشت: فلسفه «دعا» نزدیکی به خداوند است یعنی انسان با یاد و ذکر خدا به حضرت دوست اتصال پیدا می کند و این اتصال سبب زنده شدن قلب می شود؛ در ادعیه و روایات آمده است متون دینی که سبب ذکر و یاد خدا می شود، سبب زنده شدن قلب می گردند.
وی با بیان اینکه «دعای عرفه» یکی از مناسک حج است، گفت: ممکن است خداوند در روز عرفه یک ویژگی خاصی قرار داده باشد که به سبب این ویژگی، دعای انسان ها را بهتر مستجاب می کند کمااینکه کسی که در روز عرفه به زیارت امام حسین (ع) برود، مورد عنایت خاص خدا قرار می گیرد. به نظر می رسد، خداوند متعال، حساب ویژه ای برای دعا در روز عرفه باز کرده است که دعا را راحت تر مستجاب می کند.
وی درباره معارف دعای عرفه منسوب به امام حسین (ع) بیان داشت: امام حسین (ع) در دعای عرفه ابتدا مبانی توحیدی شیعه را مطرح می کنند؛ گویا این دعا یک دعای اعتقادی است و سپس درخواست های خود را از خدا می خواهیم. در این دعا بعد از شرایط قرائت دعا، حضرت مباحث توحیدی را عرض می کند و سپس مواردی که انسان در دنیا و آخرت به آن نیاز دارد از خداوند درخواست می شود.
نویسنده کتاب «معرفی و بررسی اعتبار ادعیه عرفه» در بخش دیگر گفت وگو به معرفی اثر خود پرداخت و گفت: این کتاب یک اثر پژوهشی است که به سوال بسیاری افراد درباره دعای منسوب به امام حسین (ع) پاسخ می دهد.
وی تصریح کرد: این دعا علیرغم مضامین عالیه ولی حجم بسیار زیادی دارد و بسیاری افراد به خاطر مشغله های کاری موفق به خواندن این دعا در روز عرفه نمی شوند، اینجا سوالی که مطرح می شود این است که آیا این دعا جایگزین دیگری هم دارد؟ آیا فقط همین دعا به دست ما رسیده است یا ادعیه عرفه دیگری هم وجود دارد که کوتاه تر باشند؟ اگر ما موفق به خواندن این دعا نشویم آیا از ما دعای عرفه فوت شده است یا می توانیم هر دعای دیگری را بخوانیم؟
وی بیان کرد: در این کتاب بیان شده که مجموعا 18 دعای عرفه در نصوص شیعه داریم که بیشترین حجم از این تعداد اختصاص به دعای عرفه منسوب به امام حسین (ع) دارد. اما در عین حال، ادعیه دیگری داریم که از ائمه دیگر روایت شده است و ائمه معصومین (ع) خود این دعاها را خوانده اند و حجم این دعاها کمتر از دعای معروف عرفه است و البته سند آنها قوی تر است.
وی تاکید کرد: دعای عرفه منسوب به امام حسین (ع) گرچه مضامین عالیه ای دارد اما ادعیه دیگری هم هستند که هم سند قوی تری دارند و هم کوتاه تر هستند لذا اگر کسی فرصت خواندن دعای معروف عرفه را پیدا نکرد، می تواند دعاهای دیگری که تحت عنوان «دعای عرفه» از ائمه معصومین (ع) نقل شده است را بخواند.
بوغیری با بیان اینکه آنچه در خواندن دعا اهمیت دارد، برقراری اتصال قلبی به خداوند است، گفت: دعای عرفه معروف یکی از مناسک حج است که حجاج باید انجام دهند و در هیچ یک از روایات و متون دینی گفته نشده کسی که دعای عرفه را از راه دور بخواند در ثواب حاجیان شریک است، اما غیر از ثواب، چیزی به نام «اثر» دعا داریم که می تواند از ثواب مهمتر باشد. یعنی ما در این دعا از خداوند می خواهیم که گناهان ما را ببخشد و ممکن است خداوند به سبب این دعا، گناهان ما را ببخشد که این شاید از ثواب برای ما بهتر باشد.
وی افزود: هر دعایی به سبب مضامینی که دارد، اثر خاص خود را دارد، ما شاید نتوانیم نسبت به «ثواب» مطلب قطعی را بگوئیم چون «ثواب» دست خداست اما نسبت به «اثر» می توانیم با اطمینان بیشتری صحبت کنیم. ما نمی دانیم خداوند به دلیل خواندن دعای عرفه چه ثوابی می خواهد بدهد، اما دعا بدون اثر که نیست. موید این مطلب فراز «ادعونی استجب لکم» است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا دعا حتما باید به زبان عربی باشد، گفت: دعا امری بین خالق و مخلوق است و انسان می تواند به هر زبانی «دعا» بخواند چون فلسفه دعا «اتصال قلبی» است که با هر لفظی می تواند باشد.
کتاب «معرفی و بررسی اعتبار ادعیه عرفه» در 192 صفحه در سال 1400 توسط انتشارات دلیل ما منتشر شد.
source