رهبران عرب و اروپایی به طور فزاینده‌ای در انتقاد از نتانیاهو و جنگ، صریح‌تر شده‌اند. با این حال، حداقل در حال حاضر، او هنوز از حمایت حیاتی ایالات متحده و رئیس‌جمهور دونالد ترامپ برخوردار است؛ البته مشخص نیست که نتانیاهو تا چه مدت حمایت ترامپ را حفظ خواهد کرد، زیرا گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه رئیس‌جمهور دمدمی مزاج ایالات متحده ممکن است از نتانیاهو خسته شده باشد، رو به افزایش است.
به گزارش تجارت نیوز، بنیامین نتانیاهو که تلاش داشت تا با طولانی کردن جنگ در غزه و کشاندن جنگ به خارج از مرزهای اسرائیل در لبنان و سوریه و حتی ایران، اقبال خود در انتخابات آتی پارلمانی اسرائیل را افزایش دهد حالا با انتقادهای بی‌شمار بین‌المللی نسبت به اوضاع ناگوار مردم غزه مواجه شده است. کشورهای جهان از بمباران سوریه توسط اسرائیل با وجود به قدرت رسیدن دولت نزدیک به غرب در این کشور نگران هستند و همسایگان ایران و اسرائیل بیم بالا گرفتن تنش‌های تهران و تل‌آویو پس از جنگ 12 روزه اسرائیل و آمریکا علیه تهران را دارند. در این شرایط خروج احزاب تندرو اسرائیلی که سال‌های متمادی در ائتلاف با دولت نتانیاهو قرار داشتند عرصه را برای پیروزی مجدد نخست‌وزیر فعلی اسرائیل در انتخابات پیش رو تنگ کرده است.
غزه همچنان در وضعیت اسفناکی به سر می‌برد و آن‌گونه که رویترز می‌نویسد: «نتانیاهو و ترامپ ظاهراً مذاکرات آتش‌بس غزه با حماس را رها کردند.» آنها مدعی هستند که شبه‌نظامیان فلسطینی خواهان توافق نیستند و نتانیاهو نیز این ادعا را مطرح کرد که اسرائیل اکنون در حال بررسی گزینه‌های جایگزین برای دستیابی به اهداف خود نسبت به بازگرداندن گروگانها از غزه و پایان دادن به حکومت حماس در این منطقه محاصره‌شده است، جایی که گرسنگی در حال گسترش است و جمعیت بی شماری از مردمان آن در میان ویرانی‌های گسترده، بی‌خانمان هستند.»
همه این مصائب از قِبل حضور نخست‌وزیری است که اگر چه پرسابقه‌ترین نخست‌وزیر اسرائیل به شمار می‌رود اما به همان اندازه در نادیده انگاشتن حقوق حقه مردم فلسطین و کشتار ساکنین غزه نیز ید طولانی دارد. البته او در داخل مرزهای اسرائیل نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. موضوع خدمت اجباری ارتدکس‌های افراطی یکی از موارد اختلافی در کابینه نتانیاهو بود که موجب شد حزب شاس، که در ائتلاف با دولت نتانیاهو قرار داشت، اعلام کند تمام وزرایش را از دولت نتانیاهو خارج خواهد کرد و به دلیل عدم تصویب لایحه معافیت دانشجویان ارتدکس افراطی از خدمت سربازی دیگر عضوی از ائتلاف حاکم نیست؛ حزب شاس، حزب مذهبی ارتدوکس که با ۱۱ نماینده سومین حزب بزرگ کنست اسرائیل است، مهم‌ترین شریک حزب لیکود به رهبری نتانیاهو در ائتلاف حاکم محسوب می‌شد.
خروج این حزب، فشار سیاسی بر نتانیاهو را افزایش می‌دهد. طی هفته‌های گذشته، شش عضو از یکی دیگر از شرکای ائتلافی ارتدکس افراطی، حزب یهودیت توراتی متحد، نیز با اشاره به همین نگرانی‌ها، از دولت کناره‌گیری کردند. این اقدامات، نتانیاهو را در اقلیت پارلمان قرار می‌دهد و عملکرد دولت او را دشوار خواهد کرد؛ یائیر لاپید، رهبر مخالفان، می‌گوید که دولت اکنون «هیچ اختیاری ندارد» و خواستار دور جدیدی از انتخابات شده است. اما حتی قبل از این تحولات، گزارش شده است که نتانیاهو در تلاش برای ماندن در قدرت با وجود عدم محبوبیت خود و در حال بررسی برگزاری انتخابات زودهنگام است.
نتانیاهو و احزاب ائتلافی
بیش از دو سال است، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که ائتلاف نتانیاهو در انتخابات بعدی – اگر این انتخابات امروز برگزار شود – شکست خواهد خورد. به نظر می‌رسد در حال حاضر هم نتانیاهو در رأس یک دولت اقلیت بالفعل قرار داشته باشد که دیگر قادر به قانون‌گذاری نیست. دلیل این فروپاشی دو جنبه دارد. نتانیاهو برای حفظ قدرت خود، علیرغم عدم محبوبیت شخصی و محاکمه مداوم به اتهام فساد، به دو حوزه انتخابیه تکیه کرده است: احزاب مذهبی ارتدکس افراطی (که ۱۸ کرسی دارند) و احزاب ملی‌گرای افراطی راست افراطی (که ۱۴ کرسی دارند). هر دوی این گروه‌ها از سیاست‌هایی حمایت می‌کنند که با دیدگاه‌های اکثریت اسرائیلی‌ها مغایرت دارد و اکنون هر دو با نتانیاهو در تضاد هستند.
ارتدکس‌های افراطی طی یک دهه گذشته از نتانیاهو حمایت کرده‌اند، حتی با وجود اینکه بسیاری از اسرائیلی‌ها از او روی برگردانده‌اند. در عوض، نخست وزیر یارانه‌های دولتی سخاوتمندانه‌ای را به مؤسسات ارتدکس افراطی ارائه داده و از جامعه در برابر خدمت اجباری نظامی اسرائیل محافظت کرده است: در حالی که اکثر اسرائیلی‌های یهودی در نیروهای دفاعی اسرائیل خدمت می‌کنند؛ اکثر مردان جوان ارتدکس افراطی از دولت اسرائیل تنها برای مطالعه متون مذهبی حقوق می‌گیرند. این برنامه حتی در بین رأی‌دهندگان به نتانیاهو و حامیانش هم بسیار نامحبوب بوده است و فقط در زمان صلح به عنوان یک امتیاز ضروری برای ادامه حکومت راست‌گرا قابل تحمل تلقی می‌شد.
اما از ۷ اکتبر به این سو، این تحمل از بین رفته است. اسرائیل که با جنگی بی‌پایان و چند جبهه‌ای روبروست، به شدت به نیروی انسانی بیشتر نیاز دارد و دیگر نمی‌تواند معافیت ارتدکس‌های افراطی – سریع‌ترین جمعیت رو به رشد کشور – از خدمت سربازی را بپذیرد. بسیاری از اسرائیلی‌ها، از جمله راست‌گرایان، از آنچه فقدان همبستگی اجتماعی از سوی جامعه ارتدکس افراطی می‌دانند، خشمگین شده‌اند. اعضای این جامعه، علیرغم اینکه همسایگانشان مجبور به ترک خانواده و مشاغل خود برای جنگیدن در جنگ‌های اسرائیل شده‌اند، عمدتاً به زندگی روزمره خود ادامه داده‌اند. دیوان عالی اسرائیل همچنین حکم داده است که تقسیم‌بندی ارتدکس‌های افراطی، اصل برابری در قانون را برای اسرائیلی‌ها نقض می‌کند و به قوه مقننه وظیفه داده است تا یک رژیم عادلانه‌تر ایجاد کند.
این اعتراض مردمی، نتانیاهو را در مخمصه قرار داده است: او می‌تواند یا به معافیت ارتدکس‌های افراطی ادامه دهد و نه تنها مردم و دادگاه‌ها، بلکه حزب خود را نیز خشمگین کند، یا این معافیت را لغو کند و ارتدکس‌های افراطی – و به همراه آنها، ائتلاف خود را – از دست بدهد. اخیراً، نتانیاهو تلاش کرده است با تصویب قانونی که فرار از الزامات جدید را آسان می‌کند، از این موضوع – التزام ارتدوکس‌های افراطی به سربازی – طفره برود.
تلاش نتانیاهو با مقاومت در حزب او روبه‌رو شد و در نهایت نمایندگان احزاب ارتدکس افراطی از دولت نتانیاهو خارج شدند. در حال حاضر، این احزاب گفته‌اند که برای تحمیل انتخابات جدید رأی نخواهند داد و به نتانیاهو فرصت می‌دهند تا برای آرام کردن آنها تلاش کند. او همچنین با تهدید جدایی از سوی شرکای راست افراطی خود روبه‌رو است که اساساً با پایان دادن به جنگ در غزه مخالفند، زیرا آنها به دنبال پاکسازی قومی این منطقه و پر کردن آن با شهرک‌های یهودی‌نشین هستند.
اکثر اسرائیلی‌ها با این رویای تب‌آلود راست افراطی مخالفند و از توافقی حمایت می‌کنند که در ازای آزادی گروگانها به جنگ پایان داده شود. اما مانند معافیت‌های نظامی برای ارتدکس‌های افراطی، نتانیاهو در اینجا نیز مدیون اقلیت رادیکالی است که آرای آنها او را در قدرت نگه می‌دارد. هر چند که همین حالا هم او تحت فشار فزاینده‌ای از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، برای پایان دادن به جنگ غزه است که بار دیگر او را در موقعیت غیرممکنی قرار می‌دهد. اگر نتانیاهو به توافقی دست نیابد، خطر طرد شدن از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده را به جان می‌خرد. اگر این کار را انجام دهد، احتمالاً یک یا هر دو حزب راست افراطی را در دولت خود از دست خواهد داد.
استراتژی‌های انتخاباتی نتانیاهو
اسرائیلی‌ها به طور فزاینده‌ای از جنگ خسته شده‌اند و نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که هر گونه آتش‌بسی اگر موجب بازگشت گروگان‌های باقی‌مانده شود، حمایت عمومی برای پایان دادن به جنگ افزایش پیدا می کند؛ آتش‌بسی که منجر به آزادی گروگانها شود، احتمالاً به نتانیاهو کمک می‌کند تا در طول مبارزات انتخاباتی حمایت بیشتری کسب کند. البته او بارها اعلام کرده است اگرچه می‌خواهد به توافق آتش‌بس برای آزادی گروگانها برسد، اما «به هر قیمتی» با آن موافقت نخواهد کرد. این نشان می‌دهد که نتانیاهو نه تنها از مصالحه در مورد امنیت خودداری می‌کند، بلکه هر توافقی که انجام دهد – چه آزادی همه گروگانها را در نظر بگیرد و چه نگیرد – به عنوان یک پیروزی برای رأی‌دهندگان اسرائیلی ارائه خواهد شد.
او برای اینکه به رأی‌دهندگان امید بیشتری برای پایان جنگ بدهد، باید ادعا کند که عملیات نظامی در غزه به اهداف خود نزدیک می‌شود. مقامات ارشد نظامی اسرائیل اخیراً مدعی شده‌اند که «تقریباً به طور کامل» به اهداف خود – یعنی شکست دادن حماس – دست یافته‌اند. شکی نیست که نتانیاهو تاکنون جنگ را برای ماندن در قدرت طولانی کرده است. اما اکنون اگر می‌خواهد رأی بیاورد، باید این کارزار نظامی را به عنوان یک پیروزی جلوه دهد. این امر دشواری است زیرا منتقدانی مانند اسحاق بریک – یک ژنرال بازنشسته اسرائیلی – ادعا می‌کنند که تعداد جنگجویان حماس اکنون به سطح قبل از جنگ بازگشته است.
در این میان، اعضای راست افراطی دولت نتانیاهو بُعد دیگری به این معادله اضافه می‌کنند؛ دو شریک ائتلافی ملی‌گرای افراطی دولت نتانیاهو با پایان دادن کامل به جنگ مخالفند. آنها اصرار دارند که اسرائیل تا پایان باید با حماس بجنگند. نتانیاهو به احتمال زیاد می‌خواهد گزینه‌های خود را در طول مبارزات انتخاباتی باز نگه دارد تا بتواند دولت ائتلافی خود را تشکیل دهد.
او ممکن است این محاسبه را داشته باشد که یک وقفه کوتاه‌مدت در جنگ برای آزادی گروگانها می‌تواند به عنوان یک پیروزی برای کسب رأی جلوه داده و پس از آن عملیات نظامی می‌تواند برای آرام کردن تندروها از سر گرفته شود. بخش نهایی استراتژی انتخاباتی نتانیاهو این خواهد بود که این پیام را القا کند که امنیت منطقه‌ای را برقرار کرده است. او جنگ با ایران در ماه ژوئن (خرداد- تیر) را موفقیت‌آمیز اعلام کرد و مدعی شد: «ما برنامه هسته‌ای ایران را به ورطه نابودی کشاندیم».
چشم‌اندازهای ضعیف صلح
ناظران هشدار می‌دهند که رویکرد نتانیاهو برای بقای سیاسی است و به قیمت چشم‌اندازهای بلندمدت صلح برای اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها تمام خواهد شد. به گفته نیویورک تایمز، به نظر می‌رسد که نتانیاهو «بار دیگر مسئله فلسطین را به حاشیه می‌راند.» در واقع، بخشی از استراتژی مطرح‌شده نتانیاهو برای ادعای پیروزی در غزه شامل حمایت از یک نتیجه سیاسی محدود برای فلسطینی‌ها است که به جنگ پایان می‌دهد بدون اینکه اسرائیل در مورد مسائل اصلی کوتاه بیاید.
در این سناریو، نوار غزه تحت نظارت امنیتی طولانی‌مدت اسرائیل تجزیه و غیرنظامی خواهد شد. برخی از مناطق توسط اسرائیل ضمیمه می‌شوند و بخش‌های باقی‌مانده غزه، به همراه بخش‌هایی از کرانه باختری، به یک مرجع موقت تحویل داده خواهند شد تا ظاهری از یک کشور نوپای فلسطینی ایجاد کند. هدف این خواهد بود که اعلام شود اسرائیل تشکیل کشور فلسطین را تسهیل کرده است – اما کاملاً طبق شرایط اسرائیل – و در عین حال حکومت حماس در غزه را از بین ببرد. اما واقعیت احتمالاً یک هرج و مرج طراحی‌شده برای مجبور کردن هرچه بیشتر فلسطینی‌ها برای ترک غزه باشد. تشکیل کشوری که فاقد حاکمیت کامل و تداوم سرزمینی است با کشور مستقلی که فلسطینی‌ها به دنبال تشکیل آن هستند، بسیار فاصله خواهد داشت. نکته مهم این است که این نتیجه تحمیلی، مذاکرات اساسی در مورد مسائلی مانند مرزها، پناهندگان و اورشلیم (بیت المقدس) را که هم اسرائیل و هم فلسطین آن را پایتخت خود می‌دانند، دور می‌زند.
رهبران فلسطینی تشکیل کشوری با این مشخصات محدود را رد خواهند کرد. احتمالاً چرخه جدیدی از خشونت آغاز می‌شود و جمعیت فلسطینی به شدت در فضاهای محدودی متمرکز می‌شوند و در معرض بمباران اسرائیل قرار می‌گیرند. یعنی همزمان با اینکه نتانیاهو در حال بررسی کشیدن ماشه انتخابات است، عملاً فصل بعدی درگیری اسرائیل و فلسطین را رقم می‌زند. اگر روایت پیروزی سه‌جانبه او رأی‌دهندگان اسرائیلی را متقاعد کند، می‌تواند با یک مأموریت جدید و شاید یک ائتلاف بازسازی‌شده به قدرت بازگردد. نتانیاهو ممکن است پس از انتخابات به دنبال تشکیل یک دولت متحد و گسترده‌تر باشد و تندروترین شرکای خود را به نفع صداهای میانه‌رو کنار بگذارد تا دیپلماسی پس از جنگ را هدایت کند.
اما اگر مردم اسرائیل پیروزی‌های او را توخالی یا در واقع دروغین بدانند، یک انتخابات می‌تواند او را از قدرت کنار بزند. این امر مسیر را برای رهبران اپوزیسیون باز می‌کند که ممکن است رویکرد متفاوتی نسبت به غزه و فلسطینیان اتخاذ کنند.
انتقاد از جنگ علیه غزه در دولت نتانیاهو در حال افزایش است و اتهامات نسل‌کشی و جنایات جنگی از سوی رهبران خارجی و نخست وزیران سابق اسرائیل نیز مطرح شده است. در سطح بین‌المللی، اسرائیل به طور فزاینده‌ای منزوی است چرا که تصاویر گرسنگی که بر غزه تحمیل می‌کند، رسانه‌های جهانی را فرا گرفته است. او در داخل اسرائیل هم با انتقاد عمیقی از جنگ غزه روبرو است و بسیاری معتقدند او فقط برای ماندن در قدرت این جنگ را طولانی کرده است.
علاوه براین، در حالی‌که دولت ائتلافی نتانیاهو در آستانه فروپاشی قرار دارد دادستانی اسرائیل در دادگاه فساد او، بازجویی از نتانیاهو را آغاز کرده است. نتانیاهو هرگز در دوران حرفه‌ای خود تا این حد درگیر به نظر نرسیده بود، اما آیا این واقعاً پایان عمر سیاسی طولانی‌ترین دوره نخست وزیری اسرائیل است؟
نتانیاهو چقدر در بین مردم اسرائیل منفور است؟
خیلی زیاد، و این منفوریت رو به افزایش است. نتانیاهو مدت‌هاست که به دستکاری در جنگ غزه برای اهداف سیاسی خود متهم شده است. اتهامی که از ماه مارس، زمانی که اسرائیل آتش‌بس با گروه فلسطینی حماس را نقض کرد و اسرای زندانی در غزه را بیشتر به خطر انداخت، شدت بیشتری گرفته است.
در اواخر ماه مه (خرداد)، یک نظرسنجی برای کانال ۱۲ تلویزیون اسرائیل انجام شد و نشان داد که اکثر اسرائیلی‌ها فکر می‌کنند نتانیاهو بیشتر به حفظ قدرت خود اهمیت می‌دهد تا بازگرداندن گروگانها. بیشتر اعتراضات برگزار شده بر این موضوع متمرکز است که چگونه ادامه جنگ با انگیزه‌های سیاسی زندگی گروگان‌های اسرائیلی را به خطر می‌اندازد.
اما اخیراً، تعداد کم اما قابل توجهی از اسرائیلی‌ها نیز به رنج شدیدی که دولتشان بر مردم غزه تحمیل می‌کند، اعتراض کرده‌اند. حتی اعضای ارتش اسرائیل نیز از جنگ غزه ناراضی هستند. با افزایش گزارش‌های مربوط به امتناع نیروهای ذخیره از جنگ، نامه‌های سرگشاده افسران فعلی و سابق در لشکرهای مختلف منتشر می‌شود که خواستار پایان جنگ هستند.
ایهود باراک و ایهود اولمرت از رهبران اپوزسیون اسرائیل اخیرا انتقادهایی را از نتانیاهو مطرح کرده‌اند؛ ایهود باراک، ژنرال سابق اسرائیل است که از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱، در قدرت بود. او به مجله تایم گفته است که نتانیاهو باید بین توافقی که با میانجیگری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، برای آزادی اسرا و پایان جنگ حاصل شده است، یا ادامه «جنگ فریب» با انگیزه سیاسی خود، یکی را انتخاب کند.
ایهود اولمرت، نخست‌وزیر اسرائیل از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹، نیز در روزنامه هاآرتص نوشت که اسرائیل به ارتکاب جنایات جنگی در غزه متهم است: «این اکنون یک جنگ سیاسی خصوصی است.»
یائیر گولان، ژنرال سابق و رهبر حزب دموکرات، هم به رادیوی محلی رشِت‌بِت گفت: «یک کشور عاقل علیه غیرنظامیان جنگ به راه نمی‌اندازد، نوزادان را به عنوان سرگرمی نمی‌کشد و در آوارگی گسترده جمعیت شرکت نمی‌کند.» اشاره او به برنامه‌های اعلام شده وزرای راست افراطی مانند بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی و ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت ملی، برای اخراج فلسطینی‌ها از غزه به منظور حل و فصل آن توسط اسرائیلی‌ها بود.
اسرائیل چقدر در سطح بین‌المللی منزوی شده است؟
رهبران عرب و اروپایی به طور فزاینده‌ای در انتقاد از نتانیاهو و جنگ، صریح‌تر شده‌اند. با این حال، حداقل در حال حاضر، او هنوز از حمایت حیاتی ایالات متحده و رئیس‌جمهور دونالد ترامپ برخوردار است؛ البته مشخص نیست که نتانیاهو تا چه مدت حمایت ترامپ را حفظ خواهد کرد، زیرا گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه رئیس‌جمهور دمدمی مزاج ایالات متحده ممکن است از نتانیاهو خسته شده باشد، گسترده و رو به افزایش است.
با این حال لازم به یادآوری است که در اوایل ماه مه (اردیبهشت)، عربستان سعودی و اتحادیه عرب پس از آنکه نتانیاهو پیشنهاد داد که فلسطینی‌های اخراج شده می‌توانند در خاک عربستان سعودی ساکن شوند، از او انتقاد کردند. در اواخر همان ماه، کانادا، فرانسه و بریتانیا، که همگی پیش از این از جنگ اسرائیل علیه غزه حمایت کرده بودند، بیانیه‌ای صادر کردند و سطح رنج انسانی در این منطقه محصور را «غیرقابل تحمل» توصیف کردند. اسپانیا و ایرلند به همراه نروژ، در ماه مه ۲۰۲۴ ( اردیبهشت- خرداد) تشکیل یک کشور فلسطینی را به رسمیت شناختند و خواستار اقدام علیه اسرائیل و دولت نتانیاهو شده‌اند. بریتانیا، به همراه استرالیا، کانادا، نیوزیلند و نروژ، اعلام کردند که تحریم‌هایی را علیه اسموتریچ و بن‌گویر اعمال خواهند کرد و اخیرا هم امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه عنوان کرده است که کشورش، تشکیل کشور فلسطین را به رسمیت خواهد شناخت.
مشکلات حقوقی و فساد نتانیاهو؟
نتانیاهو از سال ۲۰۱۹ درگیر تحقیقات متعدد فساد بوده است. اگر او گناهکار شناخته شود احتمالا با ۱۰ سال زندان، روبرو خواهد شد. محاکمه او که در سال ۲۰۲۰ آغاز شد، به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ و اخیراً، جنگ علیه غزه، که او متهم به گسترش و گاهی تشدید آن دقیقاً برای جلوگیری از محاکمه خود است، با تأخیرهای متعددی روبه‌رو شده است.
منتقدان می‌گویند که او جنگ را گسترش می‌دهد تا از پاسخگویی به خاطر شکست‌های دولتش در جریان حمله ۷ اکتبر اجتناب کند. جنجال و رسوایی در طول دوران سیاسی نتانیاهو کماکان ادامه دارد و مخالفت با حکومت او در اسرائیل و بخش‌هایی از غرب، رو به افزایش است. این تحلیل وجود دارد که نتانیاهو برای پیروزی در یک دوره دیگر و باقی ماندن در قدرت، باید روایتی از پیروزی در سه جبهه ارائه دهد: تضمین آزادی گروگانها، شکست حماس و برقراری امنیت منطقه‌ای. او در سفر خود به واشنگتن در اوایل ماه ژوئیه، بر پیگیری آتش‌بس در غزه که بازگشت گروگان‌های باقی‌مانده در اسارت حماس را تسهیل می‌کند، تأکید کرد هر چند که هنوز نتوانسته است به این هدف دست پیدا کند.
با توجه موقعیت فعلی نتانیاهو تنها کاری که او می‌تواند در این شرایط انجام دهد بازی با زمان است. تعطیلات تابستانی پارلمان اسرائیل از 27 ژوئیه آغاز شده است و تا تعطیلات یهودیان یعنی اواخر اکتبر، ادامه دارد. در این مدت، پارلمان نمی‌تواند به انحلال خود رأی دهد و بنابراین برای قانون‌گذاران دشوار خواهد بود که انتخابات جدید را اجباری کنند. در این مدت نتانیاهو می‌تواند در غزه به آتش‌بس دست یابد و راست افراطی قادر نخواهد بود فوراً خروج از ائتلاف دولت نتانیاهو را عملیاتی کند. او فقط باید تا پایان ماه صبر کند و سپس یا می‌تواند همه شرکای خود را به سمت خود بازگرداند – که بعید به نظر می‌رسد – یا اقداماتی انجام دهد که ائتلاف او را بر هم بزند اما نتانیاهو را در موقعیت بهتری برای انتخاباتی قرار دهد که پس از بازگشت پارلمان برگزار می‌شود.
هر زمان که این رقابت رخ دهد – به احتمال زیاد حوالی ژانویه (دی‌ماه) – نتانیاهو مسلماً با سخت‌ترین چالش سیاسی دوران حرفه‌ای خود روبه‌رو خواهد شد. در انتخابات گذشته، ائتلاف او تنها ۴۸.۴ درصد آرا را به دست آورد و تنها به دلیل یک مشکل فنی در سیستم انتخاباتی اسرائیل، اکثریت پارلمانی را کسب کرد اما نظرسنجی‌های صورت گرفته از آوریل ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که او بار دیگر برنده و پیروز جریان انتخابات اسرائیل نخواهد بود.
source