حمید نجف؛ یوسف پزشکیان، پسر رئیسجمهور و از چهرههای آشنا با سازوکار دولت، روایت حیرتانگیزی از نحوه تصویب و ارسال لایحهای حساس به مجلس منتشر کرده است؛ لایحهای درباره مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع در فضای مجازی، که با وجود گذر از ۹ لایهی رسمی و قانونی، فاقد بررسی کارشناسی دقیق، مشارکت ذینفعان و حتی توجه و مطالعه توسط مقامات مسئول بوده است.
آنچه در این روایت منتشر شده، در واقع زنگ خطری جدی برای دولت و نظام حکمرانی کشور است. وقتی لایحهای که به شکل مستقیم با آزادی بیان، رسانه، اعتماد عمومی و آینده فضای مجازی در ارتباط است، با این سطح از بیدقتی و بیمسئولیتی تنظیم و امضا میشود، وای به حال سایر لوایح و طرحهایی که نه رسانهای میشوند و نه کسی درباره آنها افشاگری میکند.
این گزارش صریح از پسر رئیسجمهور یک معنا بیشتر ندارد، ساختار دولت و نظام کارشناسی آن در مواجهه با مسائل کلان، نیاز به بازسازی فوری دارد. وقتی اعضای هیئت دولت، وزرا، معاونان، دبیرخانهها و حتی دفتر ریاستجمهوری تنها به صرف اعتماد به یکدیگر، یا بر اساس پیشفرضهای خوشباورانه، لایحهای را تأیید میکنند که حتی نخواندهاند، چگونه میتوان از این سیستم، انتظار سیاستگذاری عقلانی داشت؟
در شرایطی که کشور با بحرانهای متعدد اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی، ویرانی سرمایه اجتماعی و نابسامانی شدید در فضای افکار عمومی مواجه است، اینگونه بیدقتی در ارسال و امضای لوایح، نشانهای روشن از نبودِ نظم، کفایت، و جدیت در رأس هرم اجرایی کشور است.
حال این پرسش جدی مطرح میشود، اگر برای چنین لایحه حساسی، بررسی، دقت و مشارکت واقعی وجود نداشته، تکلیف دیگر اسناد مهم کشور چیست؟
آقای رئیسجمهور! اگر حتی پسر شما هم نسبت به سستی و ناکارآمدی دستگاههای زیرمجموعه هشدار میدهد، وقت آن نرسیده که پدافند واقعی نه در برابر “دروغ مجازی”، بلکه در برابر ناکارآمدی واقعی ساخته شود؟
پیشنهاد میشود رئیسجمهور دستور دهد تمامی لوایح پیش از ارسال به مجلس، حداقل ۲۴ ساعت در اختیار عموم، رسانهها و نخبگان ذیربط قرار گیرد تا نظر عمومی در آن لحاظ شود. تصمیمسازی پشت درهای بسته، امروز پاسخگو نیست.
فراموش نکنیم، این ضعفها، نتیجه همان سیاست نادرست “وفاق ملیِ تحمیلی” و عزلونصبهای فاقد شایستهسالاری است؛ وقتی معیار، لیاقت و تخصص نباشد، چنین خروجیهایی نه استثنا، که قاعده خواهند بود.
در پایان، یک نقد جدی نیز به کسانی وارد است که با خوشخیالی کودکانه و صرفاً به خاطر استرداد لایحه از مجلس، به تمجید از رئیسجمهور پرداختند؛ در حالیکه امروز مشخص شده، مسأله نه در استرداد، بلکه در بیمبالاتی کامل نظام تصمیمسازی دولت بوده است.
source