بر اساس پیش‌بینی‌های اوپک، عرضه مایعات کشور‌های غیر توافق‌نامه همکاری در میان‌مدت از ۵۳.۳ میلیون بشکه در روز به ۵۹ میلیون بشکه تا سال ۲۰۳۰ افزایش خواهد یافت.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، بر اساس چشم‌انداز جهانی نفت اوپک، عرضه جهانی مایعات نفتی در میان‌مدت (۲۰۲۴ تا ۲۰۳۰) با رشد قابل‌توجهی مواجه خواهد شد و از ۱۰۲.۴ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۴ به ۱۱۳.۶ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۳۰ خواهد رسید که نشان‌دهنده افزایش ۱۱.۳ میلیون بشکه‌ای است. این رشد به‌طور عمده از سوی کشور‌های غیرعضو اوپک و اوپک‌پلاس هدایت می‌شود که سهمی بیش از ۵۰ درصد (۵.۷ میلیون بشکه در روز) از این افزایش را به خود اختصاص می‌دهند، در حالی که کشور‌های عضو توافق‌نامه همکاری (DoC) حدود ۵.۵ میلیون بشکه در روز به این رشد کمک خواهند کرد.
بر اساس پیش‌بینی‌های اوپک، عرضه مایعات کشور‌های غیر توافق‌نامه همکاری در میان‌مدت از ۵۳.۳ میلیون بشکه در روز به ۵۹ میلیون بشکه تا سال ۲۰۳۰ افزایش خواهد یافت که نشان‌دهنده رشد ۵.۷ میلیون بشکه‌ای است. ایالات متحده آمریکا با افزایش تولید ۱.۴ میلیون بشکه در روز، حدود ۲۵ درصد از این رشد را به خود اختصاص می‌دهد. پس از آن، برزیل با ۱.۱ میلیون بشکه، قطر و کانادا هر کدام با ۰.۵ میلیون بشکه و آرژانتین با ۰.۳ میلیون بشکه در روز در این افزایش سهیم هستند.
نفت شیل همچنان ستون اصلی رشد تولید ایالات متحده آمریکا است و انتظار می‌رود تولید آن از روزانه ۱۴.۷ میلیون بشکه به ۱۶.۵ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۳۰ برسد. با این حال به‌دلیل کاهش تدریجی منابع، تولید پس از این دوره به حدود ۱۴.۸ میلیون بشکه در روز کاهش خواهد یافت.
همچنین کشور‌های دیگر غیراوپک نیز نقش مهمی در افزایش عرضه مایعات دارند. برزیل با پروژه‌های بزرگ فراساحلی، ازجمله ۱۷ واحد شناور تولید، ذخیره و تخلیه، انتظار دارد تولید خود را از ۴.۲ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۴ به ۵.۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۳۰ برساند. آرژانتین نیز با توسعه میدان وکا مورتا شاهد رشد تولید از ۰.۹ میلیون بشکه به ۱.۲ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۳۰ خواهد بود. قطر با افزایش تولید گاز در میدان شمالی، عرضه مایعات گازی خود را از ۱.۹ میلیون بشکه به ۲.۴ میلیون بشکه در روز افزایش خواهد داد.
کشور‌های جدیدی مانند سورینام، اوگاندا، نامیبیا و سنگال نیز با پروژه‌های فراساحلی و میدان‌های جدید وارد عرصه تولید نفت خواهند شد. برای مثال، سورینام با پروژه گران موروگا که در سال ۲۰۲۷ آغاز می‌شود، انتظار دارد تولید خود را به ۲۷۰ هزار بشکه در روز تا پایان دهه برساند.
سرمایه‌گذاری ۱۸ تریلیون دلاری تا سال۲۰۵۰
برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد و جبران کاهش طبیعی تولید در میدان‌های بالغ، سرمایه‌گذاری‌های کلان در بخش‌های مختلف این صنعت ضروری است. اوپک تخمین می‌زند که در دوره ۲۰۲۵ تا ۲۰۵۰، سرمایه‌گذاری تجمعی ۱۸.۲ تریلیون دلار (به ارزش دلار ۲۰۲۵) نیاز است. بخش بالادستی با ۱۴.۹ تریلیون دلار (معادل ۵۷۳ میلیارد دلار سالانه) بیشترین سهم را به خود اختصاص می‌دهد، در حالی که بخش‌های پایین‌دستی و میان‌دستی به‌ترتیب به ۲ تریلیون و ۱.۳ تریلیون دلار نیاز دارند.
ایالات متحده آمریکا و کانادا به دلیل حجم بالای تولید و هزینه‌های توسعه، بخش عمده این سرمایه‌گذاری‌ها را جذب خواهند کرد. با این حال در اوایل دهه ۲۰۳۰، کشور‌های عضو (DoC) نقش پررنگ‌تری در تأمین تقاضای جهانی ایفا خواهند کرد و سهم سرمایه‌گذاری آنها از ۲۵ درصد در سال ۲۰۲۵ به ۴۰ درصد تا سال ۲۰۵۰ افزایش خواهد یافت.
در بلندمدت (تا سال ۲۰۵۰)، عرضه مایعات غیرعضو (DoC) به‌دلیل کاهش تولید در مناطق بالغ و محدودیت منابع در برخی کشورها، به حدود ۵۸.۶ میلیون بشکه در روز می‌رسد. این کاهش به‌طور عمده با رشد تولید مایعات گازی، سوخت‌های زیستی و سایر مایعات جبران می‌شود. در مقابل، عرضه مایعات اوپک از ۴۹.۱ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۴ به ۶۴.۱ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۵۰ می‌رسد که رشدی ۱۵ میلیون بشکه‌ای را نشان می‌دهد. این موضوع سبب می‌شود سهم اوپک در بازار جهانی عرضه مایعات از ۴۸ درصد در سال ۲۰۲۴ به ۵۲ درصد در سال ۲۰۵۰ افزایش یابد.
source