آیا کلروفیل می‌تواند درمان بعدی ضد دیابت باشد؟

شفقنا آینده- یک بررسی جدید نشان می‌دهد که کلروفیل و مشتقات آن ممکن است قند خون را تنظیم کرده و انسولین را تقلید کنند، اما خطرات ایمنی و عدم آزمایش‌های انسانی به این معنی است که پتانسیل درمانی رنگدانه سبز هنوز در دست بررسی است.

به گزارش شفقنا از مدیکال نیوز، در یک بررسی منتشر شده در Nutrients، محققان متون موجود را برای ارزیابی پتانسیل ترکیبات کلروفیل در مدیریت دیابت بررسی کردند. محققان بر خواص ضد التهابی، آنتی‌اکسیدانی و تقلید انسولین مشتقات کلروفیل تأکید کردند.

دیابت: شیوع و درمان‌های مرسوم
دیابت شیرین یک اختلال متابولیک مزمن است که با افزایش سطح قند خون ناشی از اختلال در ترشح انسولین، عملکرد انسولین یا هر دو مشخص می‌شود. مطالعات اخیر نشان داده است که شیوع دیابت در سراسر جهان به طور مداوم در حال افزایش است و در درجه اول افراد بین 20 تا 79 سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

دیابت در درجه اول به دو شکل وجود دارد: دیابت نوع ۱ (T1D) و دیابت نوع ۲ (T2D). دیابت نوع ۱ یک بیماری خودایمنی است که به سلول‌های بتای پانکراس که مسئول تولید و ترشح انسولین هستند، آسیب می‌رساند. دیابت نوع ۲ با اختلال عملکرد پیشرونده سلول‌های بتا و مقاومت به انسولین همراه است.

با توجه به مکانیسم‌های پاتوفیزیولوژیک متمایز، پزشکان از رویکردهای درمانی متفاوتی برای درمان دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ با درمان جایگزینی انسولین یا ایمونوتراپی درمان می‌شوند. برخی از بیماران دیابت نوع ۱ تحت درمان پیشرفته شامل آنالوگ‌های انسولین فوق سریع، قلم‌های هوشمند و سیستم‌های حلقه بسته هیبریدی قرار می‌گیرند که تحویل انسولین را بر اساس داده‌های نظارت مداوم بر گلوکز به طور خودکار انجام می‌دهند.

افرادی که دیابت نوع ۲ در آنها تشخیص داده می‌شود، در ابتدا با مداخلات سبک زندگی مرتبط با رژیم غذایی مناسب، فعالیت بدنی و مدیریت وزن درمان می‌شوند. به کسانی که به تغییرات توصیه شده در سبک زندگی پایبند نیستند و سطح گلوکز خون بالایی را تجربه می‌کنند، درمان دارویی (مانند متفورمین) ارائه می‌شود. بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت اغلب با آگونیست‌های گیرنده پپتید شبه گلوکاگون ۱ (GLP-1) و مهارکننده‌های پروتئین انتقال سدیم-گلوکز ۲ (SGLT2) درمان می‌شوند. برخی از بیماران همچنین با سولفونیل اوره‌ها، مهارکننده‌های دی پپتیدیل پپتیداز ۴ (DPP-4)، تیازولیدین دیون‌ها و انسولین درمان می‌شوند. چندین درمان جایگزین و مکمل، از جمله گیاهان دارویی، پتانسیل مدیریت سطح گلوکز خون را نشان داده‌اند.

منبع: مدیکال نیوز