کشف لاک‌پشت دریایی باستانی در لبنان، تاریخچه تکاملی شگفت‌انگیزی را آشکار کرد

شفقنا – کشف یک سنگواره ۱۰۰ میلیون ساله از یک لاک‌پشت دریایی منقرض‌شده در لبنان، با ویژگی‌های ظاهری نامتعارف، نظریه‌های رایج درباره چگونگی تکامل لاک‌پشت‌های دریایی و کسب سازگاری‌های حیاتی برای زندگی در اقیانوس را به چالش کشیده است. این فسیل که حاوی قدیمی‌ترین نمونه‌های بافت نرم از یک لاک‌پشت دریایی است، نشان می‌دهد که از دست دادن فلس‌ها برای آبزی شدن، یک الگوی تکراری و انعطاف‌پذیر در میان خزندگان دریایی بوده است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، حدود ۹۷ میلیون سال پیش، در دریای باستانی تتیس که روزگاری سرزمین لبنان را پوشانده بود، لاک‌پشتی به نام رینه‌کلیس نامورنسیس زندگی می‌کرد. این خزنده باستانی ترکیبی از صفات نامعمول داشت که در گونه‌های امروزی دیده نمی‌شود؛ به عنوان مثال، در حالی که بسیاری از لاک‌پشت‌های دریایی مدرن دارای فلس‌های بزرگ روی باله‌های خود هستند، این گونه باستانی دارای پوستی صاف و بدون فلس روی تمام باله‌هایش بود.

این یافته‌های سنگواره‌ای نه ‌تنها تئوری‌های پیشین تکامل لاک‌پشت‌های دریایی را دگرگون می‌کند، بلکه می‌تواند به دیرینه‌شناسان کمک کند تا درک بهتری از چگونگی سازگاری دیگر خزندگان دریایی با زندگی در اقیانوس‌های آزاد پیدا کنند.

بسیاری از خزندگان دریایی در طول تکامل، فلس‌های خود را از دست دادند تا بتوانند با کارایی بیشتری در آب حرکت کنند؛ نمونه‌های آن شامل ایکتئوسورها (خزندگان ماهی‌شکل) و خویشاوندان کاملاً دریایی تمساح‌ها در دوره مزوزوئیک هستند. به گفته بنجامین کی‌یر، نویسنده اصلی مطالعه، سازگاری حیوانات خشکی به زندگی در دریا، فرآیندی عمیق و شبیه به سازگاری برای پرواز است و شامل تغییر کامل بدن و سبک زندگی می‌شود.

این سنگواره در سال ۲۰۰۶ با نام رینه‌کلیس نامورنسیس به جامعه علمی معرفی شد. محققان اکنون به بخش دیگری از این سنگواره دسترسی پیدا کرده‌اند که به خوبی بقایای بافت‌های نرم را در خود حفظ کرده است.

کی‌یر و همکارانش با استفاده از تصاویر با وضوح بالا که تحت نور فرابنفش گرفته شده بود، هاله‌ای تیره در اطراف باله‌های لاک‌پشت را با دقت بررسی کردند. این بقایای بافت نرم به‌طور استثنایی در سنگ آهک حفظ شده بودند و تصاویر تأیید کردند که حیوان هیچ فلس روی اندام‌هایش نداشته و به جای آن، دارای چین و چروک‌های مشخصه پوست صاف بوده است.

هنگامی که محققان یک درخت تکاملی برای لاک‌پشت‌های دریایی، شامل گونه‌های فسیلی دیگر مانند آرکلون و اوکلون، ایجاد کردند، دریافتند که پدیده از دست دادن فلس‌ها به طور مکرر در چندین دودمان تکاملی رخ داده است.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که برای لاک‌پشت‌های دریایی، داشتن پوست صاف یک الگوی تکاملی عادی بوده است. مارتون رابی، یکی از نویسندگان همکار در این مطالعه، می‌گوید: گونه‌های [لاک‌پشت‌های دریایی] که امروز زندگی می‌کنند، در واقع غیرعادی محسوب می‌شوند. تنها یک گونه مدرن، یعنی لاک‌پشت پشت‌چرمی، تمام فلس‌های روی بدن و لاک خود را از دست داده است. این یافته‌ها سؤالاتی را در مورد دیگر خزندگان دریایی، مانند موزاسورها (مارمولک‌های دریایی غول‌پیکر کرتاسه) که فلس‌های خود را حفظ کردند، ایجاد می‌کند.

این پژوهش نه‌تنها یکی از جنبه‌های تکامل لاک‌پشت‌ها را روشن کرد، بلکه اهمیت بررسی دقیق بافت‌های نرم حفظ‌شده در فسیل‌ها را نشان می‌دهد و راه را برای بررسی چگونگی سازگاری دیگر گروه‌ها، مانند پلسیوسورها (خزندگان دریایی با گردن‌های بلند)، با زندگی در اقیانوس باز می‌کند.

این خبر را اینجا ببینید.