محمد نوری؛ صدای گرمی که «گل مریم» را به یادگار گذاشت

فرارو- محمد نوری، با نام کامل محمد هدایت نوری، در 1 دی سال 1308 متولد شد و در 9 مرداد 1389 از دنیا رفت.

به گزارش فرارو، نوری باوجوداینکه هنرمندی سخت‌گیر و کم‌کار بود، اما به یکی از معتبرترین آوازخوانان ایران بدل شد. تعداد زیادی از ترانه‌هایی که او اجرا کرده است، علاوه‌بر ثبت در خاطر مردم ایران، ازجمله میراث فرهنگی معاصر ایران به شمار می‌روند.

صدای گرمی که «گل مریم» را به یادگار گذاشت

آوای گرم محمد نوری برای بسیاری از ایرانیان جهان آشنا است. کمتر کسی را می‌توان یافت که تا به حال ترانه «گل مریم» را نشنیده باشد. صدای صمیمی نوری، به قطعاتی که اجرا می‌کرد روحی می‌دمید که لاجرم بر دل می‌نشست. در رشت متولد شده بود و تو گویی طراوت جنگل‌های گیلان را به ارث برده بود. این بود که قطعاتی که اجرا می‌کرد، هرقدر هم که تازه بودند، همواره احساسی نوستالژیک را به‌همراه داشتند.

 در دانشگاه ادبیات انگلیسی و تئاتر خوانده بود. بااین‌وجود، علاقه زیادی به موسیقی داشت. همین علاقه در ادامه وی را به سمت موسیقی برد. ابتدا به‌شکل ذوقی سعی می‌کرد تا شبیه به خوانندگان موسیقی کلاسیک غرب آواز بخواند. بااین‌حال در ادامه برای یادگیری موسیقی به‌شکل حرفه‌ای نزد اسماعیل مهرتاش رفت. مهرتاش، موسیقی سنتی ایران را به نوری یاد داد و تاثیر زیادی بر اندیشه و هنر نوری به جا گذاشت.

در ادامه نزد افرادی از قبیل مصطفی کمال پورتراب و سیروس شهردار و فریدون فرزانه، سلفژ و تئوری موسیقی را آموخت. سپس بلافاصله نزد اولین باغچه‌بان رفت و از وی آواز کلاسیک را فراگرفت. همه این تجربه‌ها در کنار یکدیگر، از محمد نوری هنرمندی خبره ساخت.

در سال‌های پیش‌از انقلاب 57، فعالیت حرفه‌ای نوری آغاز شد. او علاوه‌بر فعالیت حرفه‌ای درزمینه موسیقی، به تدریس موسیقی نیز پرداخت و شاگردان زیادی را نیز پرورش داد. بدیهی است که سبک کار نوری تا حدی پیوند وی را با عموم مردم ایران قطع کرده بود، اما بااین‌حال ترانه‌های زیبای او در نهایت مسیرشان را به سمت مردم بازیافتند.

در سال‌های پس‌از انقلاب، نوری که چند سالی از موسیقی فاصله گرفته بود، در کنار فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی قرار گرفت. از این هم‌افزایی، آلبومی با نام «آوازهای سرزمین خورشید» به وجود آمد. رفته‌رفته، شهرت نوری بیشتروبیشتر شد و به جایگاه بسیار مهمی در موسیقی ایران دست پیدا کرد.

با خواندن آواز گل مریم، نام و صدای محمد نوری به گوش تعداد زیادی از مردم ایران رسید. قطعاتی مانند «ایران‌ایران» و تعداد دیگری از قطعات وی، برای همیشه در ذهن و حافظه مردم ایران ثبت شدند و نوری را به چهره‌ای ماندگار بدل نمودند. تعداد زیادی از موسیقی‌های مهم قرن پیش، برای اولین بار با صدای گرم نوری منتشر شده‌اند. دراین‌بین چندین اثر عاشقانه و چندین آواز ملی‌میهنی او، از دیگر آثارش پیشتر رفته و به خاطرۀ صوتی مشترک بسیار از ایرانیان بدل شدند.

محمد نوری در نهایت در 9 مرداد 1389 دار فانی را وداع گفت.