اقتصاد۲۴- تابستان گذشته در جلسه رأی اعتماد به وزیر راه و شهرسازی، نماینده محترمی که امروز به عنوان یکی از صحنهگردانان استیضاح احتمالی وزیر شناخته میشود، جمله معناداری در انتهای سخنرانی خود مطرح کرد. او گفت: «بههرحال خانم صادق وزیر میشود، اما من این حرفها را گفتم تا یک سال دیگر نگویند چرا حرفی نزدی».
این عبارات، معنای آشکاری دارد. اولا، نشان میدهد که این نماینده محترم مجلس، جناب آقای منانرئیسی، در همان روز رأی اعتماد وزیر راه و شهرسازی، تصمیم خود را برای طراحی استیضاح وزیر در آینده گرفته است؛ در همان جلسه، تاریخ حدودی استیضاح را نیز تعیین کرده و به مخاطبان وعده آن را داده است و نیز قصد دارد با ذکر زمان موعود، شمشیر داموکلس استیضاح را بالای سر وزیر، معلق نگه دارد.
این روند، شائبه استیضاحی سیاسی – و نه بر مبنای اشکالات عملکردی وزیر – را به ذهن متبادر میکند. در روزهای اخیر وقتی محورهای مطرحشده از سوی استیضاحکنندگان را دیدم، از نحوه تنظیم محورها به نظرم آمد استیضاحکنندگان یا با دست خالی به میدان آمدهاند یا ترجیح دادهاند نکات مؤثری که قصد مطرحکردن آنها را دارند، به جلسه استیضاح موکول کنند. این هر دو احتمال نشان میدهد این استیضاح، بیشتر سیاسی است. هرچند استیضاح، حتی اگر سیاسی باشد نیز حق مجلس است. با ترسیم مختصات صحنه، ذکر نکاتی را ضروری دانستم.
۱- این استیضاح تصمیمی پیشینی بوده است. وزیر محترم با همان صداقت و صراحت جلسه رأی اعتماد، همچنان بر همان دیدگاههای پیشین پا میفشارد. چیزی تغییر نکرده است. اقلیتی که به او رأی مخالف داد، تصمیم به استیضاح گرفته است.
بیشتر بخوانید:عکس/ این قاب از فرزانه صادق در کرمانشاه جلبتوجه کرد
۲- سیاستمدار واقعی آن هم در جایگاه نمایندگی مجلس کسی است که در درجه اول به منافع ملی بیندیشد. گیریم فرزانه صادق استیضاح شد، از وزارتخانه رفت و در نبود آن وزیر دیگر، تیم فوتبال دولت، ۹نفره شد! در شرایط مذاکرات رفع تحریمها و در شرایطی که احتمالا بخش مهمی از مسائل پس از توافق احتمالی، مرتبط با حوزه حملونقل هوایی، دریایی، مسیرهای تجاری و… خواهد بود، آیا نمایندگان محترم مجلس گمان دارند چنین استیضاحی در جهت منافع ملی است؟ اگر ضرورت ایجاب کرد وزارت راه و شهرسازی در این مسئله پراهمیت، حضور مؤثر داشته باشد، اما آقای منانرئیسی به واسطه وعده استیضاح وزیر ظرف یک سال که در جلسه رأی اعتماد عملا به عنوان تهدید مطرح کرده بود، استیضاح را به جریان انداخت، مردم درباره ایشان چگونه قضاوت خواهند کرد؟
۳- محورهای هشتگانه استیضاح عموما با کلیگویی تنظیم شده است و البته برخی از آنها، پاسخ بسیار روشنی دارد که بسیار بعید و دور از ذهن است نمایندگان مجلس محترم از آنها بیاطلاع باشند. ممکن است برخی از نمایندگان استیضاحکننده، قصد کرده باشند مواردی خارج از محورهای مکتوب در جلسه مطرح کنند. چنین کاری اگرچه منع قانونی ندارد، اما انصاف و تعهد نسبت به مصالح عمومی حکم میکند این عرصه عریض و طویل وزارت راه و شهرسازی، اشکالات و ابهامات را با دقت و جزئیات بیشتری به صورت مکتوب مطرح کنند تا شائبه استیضاح سیاسی بیش از این تقویت نشود.
۴- استیضاحکنندگان از «عدم تسلط فنی» وزیر سخن گفتهاند. چنین سخنی عجیب و دور از ذهن است. وزیر راه و شهرسازی شخصی است که از پایینترین ردههای کارشناسی تا معاونت وزیر (در دو دوره دولت روحانی و رئیسی) را طی کرده و به جایگاه وزارت رسیده است. این عبارت را از نماینده مخالف وزیر راه و شهرسازی، جناب آقای نقدعلی، در جلسه رأی اعتماد نقل میکنم که گفتند: «ایشان تخصص لازم را دارند و کسی نمیخواهد تخصص ایشان را زیر سؤال ببرد».
بیشتر بخوانید:واکنش کاهشی قیمت دلار به استیضاح وزیر اقتصاد
به عبارتی، حتی مخالفان نیز در تخصص وزیر محترم، شبهه نکردند. طبیعی است که هیچ شخصی را نمیتوان برای این جایگاه در نظر گرفت که تجربه کارشناسی و مدیریتی را در تمام بخشهای تخصصی وزارتخانه دارا باشد. بنابرین، سخن از عدم تسلط وزیر، حرفی نیست که مقبول نظر هیچ فرد منصفی قرار داشته باشد و طرح چنین عبارات لرزانی از سوی استیضاحکنندگان، مناسب نیست.
۵- از جمله نکات محل اختلاف میان رویکرد استیضاحکنندگان و وزارت راه و شهرسازی، مسئله تأمین زمین برای احداث مسکن است. اخیرا یکی از استادان جوان شهرسازی که در سه، چهار سال اخیر، صادقانه و با خلوص نیت به نفع دیدگاه آقای منانرئیسی و دوستانشان در راستای توسعه افقی شهرها شمشیر میزد، اعتراف تلخی کرد. او نوشت: «عدهای ذینفود فشار میآوردند که تقریبا به اندازه نصف شهر کنونی [همدان]زمینهایشان الحاق شود».
واقعیت این است که در پس دغدغه دلسوزانه و البته خاماندیشانه الحاق زمین به شهرها برای تأمین و ارزانسازی زمین، چنین رانتهایی نیز نهفته است و استیضاحکنندگان حتما این نکته را میدانند. کسانی که مبانی تئوریک توسعه افقی شهرها را پختوپز میکردند و کسانی که آن را به سند و قاعده و قانون تبدیل میکردند، تصور میکردند با این کار، رؤیای تحقق شهر اسلامی تعبیر میشود. در بیابانهای حاشیه شهرها، سراب آب و آبادی میدیدند. ایرادی ندارد، میتوان سراب دید. اما وقتی در جایگاه قانونگذار و سیاستگذار قرار میگیریم، حق نداریم مردم و بیتالمال را در سراب غرق کنیم. قدرت قانونی استیضاح وزیر، چنین حقی به ما نمیدهد؛ و نکتهای در پایان سخن، به گمانم دفاع از وزیر راه و شهرسازی از این منظر که ایشان «تنها وزیر زن» کابینه پزشکیان است، جفا به ایشان است.
برخی مدعی میشوند تبعیض مثبت جنسیتی تنها عامل معرفی و رأی به ایشان به عنوان وزیر بوده است. توجه ندارند که وزیر، از بهترین گزینههایی است که به عنوان یک جوان مجرب که مراتب کارشناسی و مدیریت را طی کرده است، در مقام وزارت قرار دارد. گیریم با او در محورهایی اختلاف کارشناسی، سیاسی و مدیریتی داشته باشیم، محورهای استیضاح برای افکار عمومی قانعکننده نیست و نسبتی با شرایط سیاسی و اقتصادی و مدیریتی امروز کشور و نیز گفتمان وفاق ندارد.
منبع: روزنامه شرق
source