بازسازی شکست خورده؛ بررسی فیلم «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی»

فرارو- اکران فیلم «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی» در تاریخ ۱۸ جولای (۲۷ تیر) در سینمای جهان آغاز شده و تا یک ماه آینده نسخه اینترنتی آن منتشر خواهد شد. فیلمی که به نظر می‌رسید با استقبال منتقدان و مخاطبان مواجه شود اما این اتفاق رخ نداده و با انتقادات مختلفی مواجه شده است. 

به گزارش فرارو، با بازسازی موفق فیلم «جیغ» و شگفتی غیرمنتظره «سرنوشت نهایی: خون‌های مشترک» پیش بینی می‌شد که نسخه جدیدی از فیلم «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی» نیز ساخته شود. فیلمی که در سال ۱۹۹۷ ساخته شده اما در ورژن جدید فقط به دنبال نشانه دادن مولفه‌های ژانر اسلشر است. 

بازسازی خسته‌کننده از فیلمی جذاب

ژانر اسلشر از زیر مجموعه سبک ترسناک است که انسان‌ها شخصیت‌های شرور هستند که قربانیان خود را در مکان‌های خلوت و متروکه به وحشیانه‌ترین شکل به قتل می‌رسانند. نسخه اصلی فیلم به فروش بالایی در سال ۱۹۹۷ دست پیدا کرد و با گذشت سال‌ها همچنان برای مخاطب در عین سادگی سکانس‌ها جذاب است. در حالی که فیلم جدید «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی» چیزی جز یک فیلم کسل کننده نیست که فقط صحنه‌های قتل دارد. 

«آوا» با بازی «چیس سویی واندرز» به همراه دوستانش در یکی از شب‌های گرم تابستان، باعث می‌شوند تا ماشینی ناشناس از مسیر اصلی خود در جاده منحرف شود و به پایین دره سقوط کند. مانند نسخه اصلی همه چیز از یک یادداشت شروع می‌شود. یادداشتی که روی آن نوشته شده بود، «می‌دانم تابستان پیش چکارکردی». خیلی زود اطرافیان «آوا» و دوستانش، یکی یکی قربانی یک ماهیگیر مرموز می‌شوند. همین موضوع «آوا» را مجبور می‌کند به سراغ کسی برود که قبلا با این کابوس روبرو شده بود: «جولی جیمز» با بازی «جنیفر لاو هیویت» که زندگی خصوصی پرتنشی دارد و به تازگی از همسر خود جدا شده است. 

ضعف در تدوین، روایت و بازی بازیگران

«لنسکی» و «رابینسون» به عنوان کارگردان و نویسنده تلاش دارند به همه نشان دهند که چگونه فجایع و ترس واقعی در جامعه از دید انسان‌ها پنهان است. چیزی بسیار گسترده‌تر از کاری که آوا و دوستانش انجام داده‌اند. در حقیقت فیلم تلاش می‌کند نقش فساد و امتیاز طبقاتی را در به وجود آمدن اتفاقات وحشتناک به تصویر بکشد اما به سرعت این موضوع را به فراموشی می‌سپارد و «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی»، تبدیل به اثری کسل کننده برای مخاطب می‌شود. 

در عین حال نزدیک به پایان فیلم، شخصیت‌های اصلی با گفتن جمله‌های کلیشه‌ای مانند «مردها حاضرند هر کاری انجام دهند به جز اینکه به روانشناس مراجعه کنند» تلاش می‌کنند به داستان معنایی خاص دهند. به نظر می‌رسد «رابینسون» به دنبال اشاره به موضوع تبعیض جنسیتی در جامعه آمریکا است. تلاشی که شکست خورده است زیرا تا سکانس مدنظر، پیش‌زمینه‌ای درباره این موضوع در اثر وجود ندارد. در فیلم‌های ژانر اسلشر، الزاما کارگردان این اختیار و قدرت را دارد که به مسائل اجتماعی نپردازد. اما وقتی «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی» در ابتدا به مفاهیم انسان‌دوستانه و معضلات اجتماعی نزدیک می‌شود و ناگهان رها می‌کند. مخاطب از تماشای آن ناامید می‌شود. 

سطحی بودن داستان تا زمانی که فیلم کیفیت تولید بالایی داشته باشد از دید مخاطب قابل تحمل است، این در حالی است که «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی» کیفیتی پایینی در تدوین و هماهنگی سکانس‌ها دارد. در عین حال زمان طولانی ۱۱۱ دقیقه‌ای فیلم برای مخاطب خسته کننده است زیرا صحنه‌های قتل هم به درستی اجرا نشده‌اند. نقطه قوت فیلم بازی «چیس سویی واندرز» است اما نمی‌تواند ایرادات سایر بازیگران را بپوشاند. 

در مجموع فیلم «می‌دانم تابستان پیش چکار کردی» نسخه‌ای ضعیف از یک اسلشر کلاسیک است که تلاش کرده با پرداختن به مسائل اجتماهی هویتی مستقل برای خود به وجود بیاورد. تلاشی که با توجه به نقاط ضعف و قدرت به نظر می‌رسد، شکست خورده است.