شفقنا- جمهوری اسلامی نوشت: نميخواهيم سفرهاي خارجي مسئولين دولتي به کشورهاي منطقه را زير سؤال ببريم ولي براي اين سؤال مهم و اساسي نتوانستهايم جوابي از مسئولین بشنویم که آيا اولويت با اين سفرهاست يا تقويت زيرساختهاي مردمي در داخل کشور؟
منظور از اولويت زيرساختهاي مردمي در داخل کشور اينست که اگر قرار است تحولي در سياستهاي کشور ايجاد شود، قبل از هر چيز بايد راههائي براي اتحاد ملي، انسجام واقعي و تضمين کامل پشتوانه ملي فراهم شود تا کشور از چنان قدرتي از نظر مردمي برخوردار باشد که هيچ دشمني با هيچ ابزاري و در هيچ جنگي نتواند به اهداف خود برسد. با چنين قدرت داخلي است که ميتوان هر دشمني را به به زانو درآورد و حتي مانع نزديک شدن بيگانگان به هوس تجاوز شد.
زيرساختهاي مردمي را بايد در ايجاد گشايش براي آزاديهاي مشروع، تأمين حقوق شهروندي، برگزاري انتخابات بدون دخالتهاي سليقهاي و فراقانوني، رفع مشکلات معيشتي، مبارزه با فساد اداري، ريشهکن ساختن فساد اقتصادي، حاکم کردن کامل قانون، رعات بيقيد و شرط شايسته سالاري، دست رد زدن به برخوردهاي جناحي در کليه شئون مديريتي کشور، جلوگيري از هزينه شدن بيتالمال در امور غيرضروري، کنار گذاشتن افراد افراطي و کوتاهبين از مصادر امور، استفاده کردن از افراد باتجربه و کاردان در مديريتها، مبارزه قاطع با تبعيض، تلاش براي برقراري عدالت اقتصادي، سياسي، فرهنگي و اجتماعي، برخورد جدي با رانتخواري، رسيدگي همهجانبه و جدي به زندگي محرومين تا ريشهکن شدن کامل فقر و در نهايت مردميسازي زندگي و رفتار مسئولين در تمام سطوح، جستجو کرد.
اينها اموري هستند که به تقويت زيرساختهاي مردمي در داخل کشور منجر ميشوند. بدون انجام اين امور و با تکيه بر شعارهاي پرطمطراق هرگز نميتوان قدرت و امنيت براي کشور دست و پا کرد. اگر کسي فکر ميکند امنيت کشور را بايد از بيرون به داخل آورد، سخت در اشتباه است. امنيت هر کشوري در گروه رضايتمندي مردم آن کشور است. وقتي حقوق اجتماعي و سياسي مردم رعايت نشود، وقتي آب و برق مورد نياز مردم تأمين نشود، وقتي مفاسد اقتصادي بيداد ميکند، وقتي براي انجام امور اداري رشوه حرف اول را بزند و حتي وقتي مردم هر روز شاهد کمبودهاي بيشتر در زمينه مايحتاج عمومي باشند و گراني حتي به نان که يک کالاي امنيتي محسوب ميشود برسد، چگونه ميتوان سخن از تأمين امنيت از بيرون گفت و در جستجوي آن به اين کشور و آن کشور سفر کرد؟
سفر کردن به کشورها، گفتگو با دولتمردان به ويژه در کشورهاي همسايه و منطقه، توضيح سياستها، امضاي قراردادهاي همکاري در زمينههاي مختلف و مذاکره براي رسيدن به تفاهم بسيار لازم و مهم است، اما اولويت با تأمين زيرساختهاي مردمي داخل کشور است. آنچه مايه تأسف است اينست که به نظر ميرسد ايجاد تغييرات در بعضي مديريتها و جابهجائي چهرهها با هدف ايجاد تغييرات اساسي در سياستها صورت نگرفته، و قرار است در بر روي همان پاشنه بچرخد! اگر اين برداشت درست باشد بايد به حال کشور خون گريست که مديران ارشد آن بر سياستهاي شکست خوردهشان پافشاري ميکنند و حاضر نيستند در آنها تجديد نظر کنند. تمام مشکلات کشور ناشي از پافشاري بر سياستهاي گذشته است و تنها راه حفاظت از کشور و نظام و منافع ملي، تجديد نظر در سياستهاي گذشته و اولويت دادن به تقويت زيرساختهاي مردمي در داخل است.
source