شفقنا-سال 1999 میلادی آغاز اهتمام عملی شرکت‌های اسرائیلی به میادین گازی در آب‌های منطقه‌ای فلسطین بود به طوری که این شرکت‌ها فعالیت‌ها برای اکتشاف و سرمایه‌گذاری در این میادین را شروع کردند که پس از آن، اسرائیل از واردکننده گاز به صادرکننده این محصول تبدیل شد.
به گزارش شفقنا به نقل از الجزیره، اکتشافات نفت و گاز در آب‌های مدیترانه شرقی عنصر جدیدی به درگیری با اسرائیل اضافه کرد و جاه طلبی‌های توسعه‌طلبانه این رژیم مانع از دستیابی فلسطینی‌ها به درآمدهای نفت و گاز در حوزه مدیترانه شرقی شد.
مسئولان بخش انرژی اسرائیل توانسته‌اند خودکفایی بازار محلی در تامین گاز را تضمین و 70 درصد از انرژی برق خود را با تزریق گاز تولید کنند، دولت اسرائیل همچنین پروژه‌های اتصال خطوط لوله و صادرات گاز با کشورهای همسایه عربی را کلید بزند و در عین حال، رسیدن به بازار اروپا را طرح‌ریزی کرده است.
همه اینها مصادف بود شده با کشف ذخایر گاز طبیعی در آب‌های سرزمینی فلسطین در نزدیکی سواحل غزه که بین دو میدان بزرگ گازی توزیع شده است؛ میدان غزه مارین و دیگری میدان مرزی دریایی در شمال نوار غزه.
در پی این تحولات و امکان‌سنجی اقتصادی و ژئوپلیتیکی، اسرائیل توسعه شبکه زیرساختی غول‌پیکر را در سراسر خشکی و تمام آب‌های سرزمینی در امتداد سواحل تاریخی فلسطین تکمیل کرده است.
ذخایر این میدان ۱.۱ تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی یا ۳۲ میلیارد متر مکعب معادل ظرفیت تولید ۱.۵ میلیارد متر مکعب در سال برای یک دوره ۲۰ ساله برآورد شده است.
این میدان در ۳۶ کیلومتری غرب غزه در آب‌های مدیترانه قرار دارد و قدیمی‌ترین میدان کشف شده در منطقه از دهه ۱۹۹۰ است. در سال ۲۰۰۰ شرکت گاز بریتانیا، «بریتیش گاز» آن را توسعه داد و بعد هم در ظاهر از آن به نفع شرکت «رویال داچ شل» کنار کشید. این شرکت هم در سال ۲۰۱۸ به دلیل مانع‌تراشی‌های تل‌آویو، میدان مارین را ترک کرد.
پروژه استعماری
اسرائیل با صادرات«گاز دزدی» و انعقاد قرارداد با کشورهای همسایه با مشارکت اتحادیه اروپا به دنبال بهره‌برداری از منابع فلسطین و دستیابی به اهداف استعماری و اقتصادی خود است.
گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد که اشغالگران فلسطینی‌ها را از بهره‌مندی از ثروت‌های طبیعی خود که میلیاردها دلار تخمین زده می‌شود، باز می‌دارد و از طریق جنگ ویرانگر کنونی به دنبال آواره کردن مردم نوار غزه است.
رژیم اشغالگر سیاست دوگانه‌ای را در برخورد با منابع انرژی فلسطین اعمال می‌کند؛ از یک سوی، از دسترسی تشکیلات خودگردان به میادین انرژی، چه در مرزهای کرانه باختری با رود اردن و چه در آب‌های سرزمینی سواحل غزه جلوگیری می‌کند و از سوی دیگر، کرانه باختری را تحت اشغال مستقیم خود دارد و به ساکنان غزه اجازه رفتن به بیش از 7 کیلومتر به آن سوی سواحل در دریا را نمی‌دهد.
بر اساس گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD) که در سال 2019 منتشر شد، زمین‌شناسان و اقتصاددانان در زمینه منابع طبیعی تاکید کردند اراضی اشغالی فلسطین بر روی مخازن بزرگ نفت و گاز در منطقه C در کرانه باختری و سواحل مدیترانه در نزدیکی نوار غزه قرار دارد.
با این حال، اشغالگران همچنان مانع از توسعه میدان‌های انرژی فلسطین برای بهره‌برداری و استفاده از آن می‌شود و به همین دلیل، فلسطینی‌ها از مزایای استفاده از این منابع طبیعی برای تأمین مالی توسعه اجتماعی و اقتصادی و رفع نیازهای خود به انرژی محروم ماند‌ه‌اند.
خسارات انباشته شده فلسطین میلیاردها دلار تخمین زده می‌شود و هر چه اسرائیل طولانی‌تر فلسطینی‌ها را از بهره‌برداری از ذخایر نفت و گاز طبیعی خود باز دارد، هزینه فرصت‌های از دست رفته افزایش می‌یابد.
در عین حال، اسرائیل توافق تشکیلات خودگردان فلسطین با شرکت شل برای اکتشاف نفت و گاز در منطقه دریایی در سواحل غزه را نادیده گرفت و به مدت دو دهه از هرگونه فرصت برای توسعه میدان دریایی غزه از طریق حفاری چاه جلوگیری کرد؛ امری که منجر به خروج شرکت شل از این میدان شد.
پرونده انرژی و جنگ علیه غزه
اشغالگران اسرائیل بر منابع انرژی و آب غزه کنترل دارند و مانع از تلاش برای ایجاد یک زیرساخت انرژی مستقل در نوار غزه می‌شوند و در حالی که اسرائیلی‌ها از گاز و آب سرقتی بهره‌مند هستند، مردم فلسطین در غزه با بحران نبود آب و انرژی دست به گریبانند.
وب‌سایت آمریکایی «Mondoweiss» درخصوص وجود ارتباط بین منابع انرژی در سواحل غزه و جنگ اسرائیل در نوار غزه طی یادداشتی به قلم «تارا علامی» نوشت: تجاوزات جاری اسرائیل به نوار غزه را نمی‌توان جدای از منابع غنی گاز طبیعی در سواحل این باریکه دانست.
بر این اساس، تخریب عمدی ساختمان‌ها و زیرساخت‌های غزه به دست اسرائیل و کشتار و زخمی شدن ده‌ها هزار فلسطینی صرفاً برای سوق دادن مردم به مهاجرت است تا غزه را اشغال کنند و پروژه ایجاد «کشوری استعمارگر و نژادپرست» را تکمیل کنند.
مرکز تحقیقات جهانی‌سازی، مستقر در شهر مونترال کانادا، تحت عنوان «پاک کردن غزه از روی نقشه؛ مصادره ذخایر گاز طبیعی فلسطین» نوشت: اسرائیل در تلاش برای کوچاندن مردم فلسطین است تا بتواند ذخایر گاز طبیعی در سواحل غزه را به چنگ آورد.
گزارش‌های موجود در این پرونده اشاره می‌کنند که جنگ ویرانگر در نوار غزه 10 سال پس از گزارش «فلیسیتی آربوتنات»، روزنامه‌نگار بریتانیایی رخ داد که در آن گفته بود اسرائیل به دنبال تبدیل شدن به یک صادرکننده عمده گاز طبیعی و مقادیری نفت است.
اما با این وصف، اشغالگران به ظاهر در هیچ کدام از مواضع خود اعلام نکرده‌اند که جنگ غزه با پرونده گاز مرتبط است بلکه همواره تاکید کرده‌اند به دنبال تحقق اهداف امنیتی و نظامی علیه مقاومت فلسطین هستند.
روزنامه المانیتور حدود دو سال پیش از وجود مذاکرات محرمانه بین اسرائیل و کشورهای منطقه درباره اکتشاف گاز طبیعی در سواحل نوار غزه هبر داده بود.
این روزنامه گزارش داد که اسرائیل عملیات اکتشاف گاز در سواحل غزه را به دلایل امنیتی به تعویق انداخته و پیش از آغاز عملیات استخراج گاز از میادین این باریکه که برای آغاز سال 2024 برنامه‌ریزی شده بود،«اجرای اقدامات عملی برای تضمین امنیت خود» را شرط کرده است.
متن این گزارش در الجزیره
source