۲۳ خرداد ۱۴۰۴، روزی که قرار بود ورزشگاه آزادی میزبان صدها دونده در قالب یک رقابت استقامتی باشد، به نقطه‌ای حساس از تاریخ معاصر گره خورد. همان صبح، آغاز جنگ ایران و اسرائیل فضای کشور را به شدت تحت‌تأثیر قرار داد و مسابقه لغو شد. امید به برگزاری دوباره این رویداد برای مدتی نامعلوم به تعویق افتاد.
چند ماه بعد، در 23 مهرماه ۱۴۰۴، این رقابت ورزشی بالاخره برگزار شد؛ نه در آزادی، بلکه در بوستان ولایت تهران، حضور پرشور دوندگان و علاقه‌مندان نشان داد که فلسفه این مسابقه فراتر از یک تاریخ یا مکان خاص است. صدها ورزشکار در کنار هم دویدند و در مجموع هزاران کیلومتر حرکت جمعی را ثبت کردند؛ حرکتی که به نمادی از تاب‌آوری و امید بدل شد.
در بخش مردان، سمیر اقبالی، میلاد رحیمی و مرتضی بیرانوند و در بخش بانوان، پریسا عرب، سمیرا خداترس و یگانه کریم به‌ترتیب مقام‌های اول تا سوم را کسب کردند.
این رویداد با مدیریت باشگاه ورزشی تهران کلاب و با حمایت نوبیتکس، بزرگ‌ترین پلتفرم تبادل رمزارز در ایران، برگزار شد. نوبیتکس در چارچوب مسئولیت اجتماعی خود، با همراهی این رقابت، تأکید کرد که ارزش‌هایی چون حرکت، امید و پایداری حتی در دل بحران‌ها نیز زنده می‌مانند. پیامی که در شعار اختصاصی این مسابقه، «بیش از پیش»، بازتاب یافت.
source