شایانیوز- در حالی که فضای اختتامیه‌ی جشنواره‌ی ۲۵ پر از رقابت استایل‌ها و انتخاب‌های جسورانه است، الهام اخوان بار دیگر با همان امضای همیشگی‌اش، یعنی ترکیبی از راحتی، سادگی و ظرافت، توجه‌ها را به‌سمت خود جلب کرد. او از آن دسته هنرمندانی است که بدون تلاش برای جلب‌توجه و با حفظ اصالت، سبک شخصی‌اش را به رخ می‌کشد و همین موضوع ظاهرش را متفاوت و دیدنی می‌کند.
الهام طبق روال همیشه، سراغ استایلی رفت که حس کژوالی شیک در آن موج می‌زد. انتخاب یک اورکت اورسایز و ست‌کردن آن با بوت‌های ساده و خوش‌فرم، برای او ظاهری اسمارت‌کژوال ساخت؛ استایلی که هم راحت است و هم کاملاً مناسب فضای رسمی اما دوستانه چنین رویدادی.
رنگ‌ها نیز نقش مهمی در ظاهر او داشتند. سبز ارتشی که یکی از ترندهای اصلی پاییز امسال است، در کنار رنگ کرم نخودی کیف، پالت پاییزی گرم و چشم‌نوازی ایجاد کرده بود؛ ترکیبی هماهنگ، به‌روز و کاملاً مناسب فصل.
از ویژگی‌های ثابت استایل الهام اخوان، حفظ حجم طبیعی موهای فر اوست. در این مراسم هم با انتخاب یک شال تور سبک، علاوه بر برجسته کردن زیبایی موها، آراستگی و حجم مورد نظرش را حفظ کرد؛ انتخابی که کاملاً با امضای شخصی استایلش هماهنگ بود.
نکته قابل توجه دیگر، شیوه در دست گرفتن کیف برند Bottega Veneta بود؛ روشی که این روزها بین فشن‌بلاگرها و استایلیست‌ها به ترندی محبوب تبدیل شده و الهام هم آن را با ظرافت اجرا کرد. البته اگر به‌جای کیف بزرگ، سراغ یک کیف کوچک‌تر و ساختارمندتر می‌رفت، می‌توانست تعادل بهتری در کنار لباس‌های گشاد و کژوالش ایجاد کند.
بیوگرافی الهام اخوان؛ از عشق بچگی به سینما تا بازیگری و کافه‌داری
الهام اخوان متولد ۹ شهریور ۱۳۶۷ در تهرونه، اما بخش زیادی از بچگیش رو توی اصفهان گذرونده. از همون سن‌های کم عاشق بازیگری شد؛ طوری که وقتی فقط ۱۱ سالش بود و فیلم «همشهری کین» رو دید، با خودش گفت: «من باید بازیگر بشم!»
از ۱۶ سالگی رفت سراغ تئاتر و کم‌کم جدی‌تر شد. بعدش کلاس‌های حمید سمندریان رو گذروند و وارد دانشگاه هنر شد. حتی یه مدت پشت صحنه کار می‌کرد و منشی صحنه بود تا تجربه بیشتری جمع کنه.
شهرت اصلی الهام از سال ۱۳۹۸ شروع شد؛ وقتی اولین بار با فیلم «دوزیست» جلوی دوربین رفت و کنار جواد عزتی بازی کرد. بعدش با سریال‌های «باخانمان»، «دودکش ۲»، «آفتاب‌پرست»، «مرداب» و «از یاد رفته» حسابی دیده شد و تبدیل شد به یکی از چهره‌های محبوب کارهای کمدی و اجتماعی.
الهام یه بار ازدواج کرده بود اما رابطه خیلی طول نکشید و جدا شد.
خودش آدم خیلی هنریه؛ نقاشی می‌کشه، به کارگردانی علاقه داره و با بچه‌های هنر سوره هم از قدیم رفیقه.
یکی از بخش‌های جذاب زندگی الهام، کافه‌داریشه. حتی تو روزهای سخت جنگ ۱۲ روزه هم کافه رو نبست و خودش قهوه درست می‌کرد، غذا می‌پخت و کارها رو می‌چرخوند.
الهام از اون آدم‌هاست که می‌گه «شهرت رو دوست دارم و قشنگه» و کلی آرزوهای بزرگ داره؛ از گرفتن جایزه‌های مهم تا زدن یه خیریه بزرگ و موندگار شدن تو تاریخ هنر ایران.
source