شفقنا- رای الیوم نوشت: «اینکه خانم مورگان اورتاگوس، معاون فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه و جانشین عاموس هوکاشتاین، در اولین سفرش به لبنان با استقبالی باشکوه مواجه شود و برخی مقامات لبنانی قبل، حین و بعد از توهینهای گستاخانهاش به «حزبالله» – عنصر اصلی تشکیلدهنده لبنان – و دخالت آشکارش در حاکمیت لبنان، فرش قرمز پهن کنند، امری است که از تمام عرفهای سیاسی و دیپلماتیک فراتر میرود و منعکسکننده وضعیتی از فروپاشی است که «لبنان جدید» به آن رسیده و به مستعمرهای آمریکایی بدل شده است که اکثر ارزشهای کرامت، حاکمیت و عزت نفس را از دست داده است.»
به گزارش شفقنا، عبدالباری عطوان با اشاره به این موضوع در مطلبی در رای الیوم آورده است: خانم مورگان در کنفرانس مطبوعاتی خود که به شیوهای بیسابقه از زورگویی و تکبر پس از دیدار با ژوزف عون، رئیسجمهور جدید لبنان و قبل از دیدار با رؤسای دولت قدیم و جدید و رئیس مجلس نمایندگان لبنان برگزار شد، از تمامی خطوط قرمز عبور کرد؛ میتوان توهینهای او را در موارد زیر خلاصه کرد:
اول: مورگان از دولت اشغالگر اسرائیل تمجید کرد و از آن به خاطر «وارد کردن یک شکست بزرگ به حزبالله» که آن را یک جنبش تروریستی خواند که مردم لبنان را «مرعوب» میکند، قدردانی کامل کرد.
دوم: او خواستار عدم حضور هیچ نمایندهای از حزب الله در دولت جدیدی شد که قاضی نواف سلام امروز آن را تشکیل داده و خواستار خلع سلاح حزب و پایان دادن به هرگونه نفوذ حزب در لبنان و نهادهای آن شد.
سوم: او به پوشیدن انگشتری از جنس «نقره» با نشان ستاره داوود اسرائیلی در انگشت خود مباهات ورزید و ما معتقد نیستیم که پوشیدن این انگشتر توسط وی در دیدارهایش با مقامات لبنانی اتفاقی بوده، بلکه با هدف تحریک، باجگیری، ارعاب و تحقیر بوده است.
مایه تأسف و دردناک است که اکثر مقامات ارشد سابق یا کنونی در آغوش آمریکا و فرستاده سابق آن، عاموس هوکاشتاین، پناه برده و با آتشبسی که به سرعت «پخته» شد و هیچ تاریخ، جدول زمانبندی یا تضمینهای واضح و الزامآوری برای عقبنشینی اسرائیل از جنوب لبنان و رویگردانی کردن آن از میادین نفتی و گازی لبنانی در دریای مدیترانه، از جمله میدان «کاریش» را شامل نمیشد، موافقت کردند. آنها با این کارها به دنبال همراهی با او و تلاش برای خشنود کردن او و دولت او بودند. اینها همگی باعث شد که خانم مورگان به خود اجازه دهد به این شکل به یکی از اجزای اصلی لبنان توهین کند و به شکلی آشکار در مهمترین ارکان حاکمیت لبنان دخالت کند و مشخص کند چه کسی باید در دولت جدید مشارکت کند یا کنار گذاشته شود.
بی تفاوتی مقامات ارشد لبنان در قبال سخنان فرستاده ویژه آمریکا
نکته عجیب این است که «اردوگاه حاکمیت» لبنان هیچ انتقاد یا سرزنشی را متوجه خانم مورگان و خروج او از تمام آداب دیپلماتیک و سیاسی نکرد و هیچ حمایتی از حزبالله لبنان که مستقیماً هدف این توهین قرار گرفت، نشان نداد؛ حزبی که نقش اصلی را در پایان دادن به خلاء ریاست جمهوری و انتخاب یک رئیسجمهور جدید (ژوزف عون) برای کشور ایفا کرد.
آرزو داشتیم رؤسای سهگانه کشور لبنان (رئیسجمهور، نخستوزیر، نخستوزیر مکلف سابق و رئیس مجلس نمایندگان) بیانیهای قوی در اعتراض به اظهارات و مواضع خانم مورگان صادر میکردند و خواستار اخراج فوری او میشدند، اما متأسفانه این اتفاق نیفتاد و به صدور بیانیهای از سوی دفتر اطلاعرسانی ریاستجمهوری در کاخ بعبدا بسنده شد که با اکراه میگفت: «برخی از آنچه از خانم مورگان صادر شد، تنها بیانگر دیدگاه اوست و ریاست جمهوری لبنان به آن کاری ندارد.» آیا معقول است که ریاست جمهوری به آن کاری نداشته باشد؟
شاید بسیاری در لبنان، چه در قدرت و چه خارج از آن، استدلال کنند که لبنان ضعیف است و در شرایط دشواری به سر میبرد و در حال حاضر به نفعش نیست که وارد هیچگونه رویارویی با آمریکا و رئیسجمهورش ترامپ شود که مانند یک گاو خشمگین رفتار میکند، اما اینگونه مواضع «سست» است که لبنان را به این وضعیت تحقیرآمیز رسانده است.
همانطور که شیخ نعیم قاسم دبیرکل حزبالله در سخنرانی اخیر خود تأکید کرد، دولت اشغالگر اسرائیل بیش از 1500 بار آتشبس «مقدس» را نقض کرده است. موضوع قابل توجه این است که ایالات متحده حامی اصلی و رئیس کمیته نظارت بر اجرای آن، حتی یک کلمه انتقاد به دولت اشغالگر، حملات مداوم آن در عمق لبنان، که آخرین آن دیروز در شهر بعلبک رخ داد، و تشدید کشتار شهروندان جنوبی و ویران کردن خانهها یا آنچه از آنها در طول نوار ساحلی جنوب و شمال رودخانه لیطانی باقی مانده است، وارد نکرده است.
مقاومت لبنان شکست نخورده و همچنان قدرتمند است
در پایان، آرزو داریم که مردم لبنان، پس از تمام این تخلفات، تجاوزات و توهینها، به اهمیت مقاومت اسلامی (حزبالله) پی ببرند و «محور مخالفان» از مواضع خود که به تخریب آن و حامیان مردمیاش در لبنان جشن گرفتهاند و از شرطبندیهای بزرگ خود بر روی دولت آمریکا و دلسوزی دروغینش برای امنیت و ثبات لبنان و رهایی آن از بحرانهایش، پشیمان شوند.
مقاومت همان است که جنوب لبنان را در سال 2000 آزاد کرد و همان است که اسرائیل را شکست داد و ارتشش را در جنگ ژوئیه 2006 تحقیر کرد و تقریباً دولت اشغالگر را زمانی که تلآویو، حیفا، قیصریه و عکا را با موشکهای بالستیک در «روز یکشنبه بزرگ» بمباران کرد، نابود کرد و 4 میلیون شهرکنشین را مجبور کرد به پناهگاهها پناه ببرند تا اینکه این دستاورد با هجوم هوکاشتاین به بیروت برای نجات دولت اشغالگر با تحمیل توافق آتشبسی که به سرعت «پخته» شد و از سوی اردوگاه دیگر مورد استقبال قرار گرفت، به سرقت برود.
ما به خانم مورگان این مژده را میدهیم که مقاومت شکست نخورده است و با مردانش که از قدرت و صلابت برخوردارند، همچنان وجود دارد و به طور قطع بازخواهد گشت و شاید پس از درک تمام درسها، بازآرایی صفوف خود و تمسک به میراث شهید سید حسن نصرالله، در ادامه انجام وظیفه ربانی و اخلاقی در مواجهه با اشغالگری اسرائیل، قویتر هم خواهد شد و ما اطمینان داریم که این تحریکات آمریکایی و اسرائیلی و سر فرود آوردن برخی لبنانیها، این بازگشت را تسریع خواهد کرد… و روزگار بین ما حکم خواهد کرد.
متن خبر در رای الیوم
source